wymowa

• wymołwa

Deverbal from wymówić. First attested in the fourteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨmɔva/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨmɔva/

wymowa f (diminutive wymówka)

1. statement, utterance, expression

   Synonym: wymówienie

   • 1887 [Fifteenth century], Lucjan Malinowski, editor, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski‎, page 13b:

     Ku twoiey sprawyedlyuosczi czynienyu wszitki nasze aby szly wimowi

     [Ku twojej sprawiedliwości czynieniu wszytki nasze aby szły wymowy]

2. story, fable
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 279:

     Trademus ea (sc. documenta moralia), vt intelligas clarius..., per fabulas figurarum, gl. per locuciones fabulosas wymowy

     [Trademus ea (sc. documenta moralia), vt intelligas clarius..., per fabulas figurarum, gl. per locuciones fabulosas wymowy]

3. eloquence
   • 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228, page 86:

     Wymowa facundia

     [Wymowa facundia]

4. condition; exception

   Synonym: wymówienie

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 32:

     Ysz gdiby... then tho pozyczcza za svmmą penyądzy... prosczye a przes kthoreykole wymowy (sine aliqua condicione) yakoby za przerzeczoną svmmą *peynyądzy doszycz czynyącze przyąl (sc. rzeczy zastawione)

     [Iż gdyby... ten to pożyczca za summę pieniędzy... proście a przez ktorejkole wymowy (sine aliqua condicione), jakoby za przerzeczoną summę pieniędzy dosyć czyniące, przyjął (sc. rzeczy zastawione)]

5. justification; excuse

   Synonym: wymówienie

   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, page 16:

     Gdy nyektorzy bywayą pozwany przed naszą oblycznoscz o nyektore vini, ... wziąli sobie obyczay, ysz tho... przykazanym swych panow... czynyą, ktorąsz to wymową od zlosczy y od smyerczy czastokrocz byli wyzwoleny

     [Gdy niektorzy bywają pozwani przed naszę obliczność o niektore winy, ... wzięli sobie obyczaj, iż to... przykazanim swych panow... czynią, ktorąż to wymową od złości i od śmierci częstokroć byli wyzwoleni]

6. deal; arrangement, agreement
   • 1885 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎, volume I, page 488:

     Contra initum pactum mymo pospolithy slub y wymoua

     [Contra initum pactum mimo pospolity ślub i wymowę]

• Polish: wymowa

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wymowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wymowa. By surface analysis, deverbal from wymówić.

• IPA^(key): /vɨˈmɔ.va/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔva
• Syllabification: wy‧mo‧wa

wymowa f (diminutive wymówka, augmentative wymówisko)

1. pronunciation; articulation (manner of saying sounds)
2. pronunciation (ability to say sounds)
3. (figurative) meaning, purport, significance

• wymowa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymowa in Polish dictionaries at PWN
• “wymowa”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• “WYMOWA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 24.04.2014
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “wymowa”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “wymowa”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymowa”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 938