wymawianiowy

Polish

Etymology

From wymawianie +‎ -owy. First attested in 1899.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /vɨ.ma.vjaˈɲɔ.vɨ/
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: wy‧ma‧wia‧nio‧wy

Adjective

wymawianiowy (not comparable)

(relational, phonology) pronunciational; pronunciation

Declension

Declension of wymawianiowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	wymawianiowy		wymawianiowe	wymawianiowa	wymawianiowi	wymawianiowe
genitive	wymawianiowego			wymawianiowej	wymawianiowych
dative	wymawianiowemu			wymawianiowej	wymawianiowym
accusative	wymawianiowego	wymawianiowy	wymawianiowe	wymawianiową	wymawianiowych	wymawianiowe
instrumental	wymawianiowym			wymawianiową	wymawianiowymi
locative	wymawianiowym			wymawianiowej	wymawianiowych

Related terms

adjectives

adverb

wymownie

nouns

verbs

mówić impf
wymówić pf, wymawiać impf

References

Jan Niecisław Baudouin de Courtenay (1899) O pewnym stałym kierunku zmian językowych w związku z antropologją : odczyt‎, page 158

Further reading

wymawianiowy in Polish dictionaries at PWN
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymawianiowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 928

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.