niewymowny

From nie- +‎ wymowny. First attested in 1413.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɲɛvɨmɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɲɛvɨmɔvnɨ/

niewymowny (adverb niewymownie)

1. indescribable

   Synonyms: niewymowiący, niewymówiony

   • Spowiedź powszechna - Confessio generalis, page 5:

     Prossza..., aby myą nye raczyl szandzycz vedlug czyanszkosczy grzechow mogych, ale vedlug szwego szwyanthego a nyevymovnego myloszyerdzą

     [Proszę..., aby mię nie raczył sądzić według ciężkości grzechow mojich, ale według swego świętego a niewymownego miłosierdzia]

• Polish: niewymowny

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “niewymowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish niewymowny. By surface analysis, nie- +‎ wymowny.

• IPA^(key): /ɲɛ.vɨˈmɔv.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɲɛ.vɨˈmɔv.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: nie‧wy‧mow‧ny

niewymowny (not comparable, adverb niewymownie)

1. unpronounceable
2. unspeakable

• niewymowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niewymowny in Polish dictionaries at PWN