przymówka

From przymowa +‎ -ka. First attested in c. 1460.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝imɔːfka/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝imofka/

przymówka f

1. foreword, preface

   Synonym: przedmowa

   • 1901 [c. 1460], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 379:

     Arenga, przymowka, pro priuilegiis

     [Arenga, przymowka, pro priuilegiis]

• Polish: przymówka

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przymówka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish przymówka. By surface analysis, przymowa +‎ -ka.

• IPA^(key): /pʂɨˈmuf.ka/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɨˈmof.ka/, /pr̝ɨˈmof.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ufka
• Syllabification: przy‧mów‧ka

przymówka f

1. Diminutive of przymowa (“jibe, taunt, barb”)
2. allusion
3. (Middle Polish) Diminutive of przymowa (“remark”)
   1. (Middle Polish) opinion

      Synonym: opinia

   2. (Middle Polish) proverb

      Synonym: przysłowie

przymowa meaning "taunt" is generally obsolete, whereas this form sees modern use.

• przymówka in Polish dictionaries at PWN
• “przymowka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• Małgorzata B. Majewska (05.04.2011), “PRZYMÓWKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “przymówka”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “przymówka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przymówka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 326