zaskoczenie

Polish

Etymology

From zaskoczyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /za.skɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: za‧sko‧cze‧nie

Noun

zaskoczenie n

  1. verbal noun of zaskoczyć
  2. amazement, astonishment
    Synonym: zdziwienie

Declension
Declension of zaskoczenie
singular plural
nominative zaskoczenie zaskoczenia
genitive zaskoczenia zaskoczeń
dative zaskoczeniu zaskoczeniom
accusative zaskoczenie zaskoczenia
instrumental zaskoczeniem zaskoczeniami
locative zaskoczeniu zaskoczeniach
vocative zaskoczenie zaskoczenia

Further reading
  • zaskoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaskoczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.