pokładowiec

Polish

Etymology

From pokład +‎ -owiec. First attested in 1843.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.kwaˈdɔ.vjɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: po‧kła‧do‧wiec

Noun

pokładowiec m anim or m inan[2]

  1. (nautical) ship with a deck

Declension
Declension of pokładowiec
singular plural
nominative pokładowiec pokładowce
genitive pokładowca pokładowców
dative pokładowcowi pokładowcom
accusative pokładowca pokładowce
instrumental pokładowcem pokładowcami
locative pokładowcu pokładowcach
vocative pokładowcu pokładowce

or

Declension of pokładowiec
singular plural
nominative pokładowiec pokładowce
genitive pokładowca pokładowców
dative pokładowcowi pokładowcom
accusative pokładowiec pokładowce
instrumental pokładowcem pokładowcami
locative pokładowcu pokładowcach
vocative pokładowcu pokładowce
adjectives
nouns
verbs

References
  1. Dziennik Warszawski‎, volume 4, issue 231, 4 Sept 1854, page 2
  2. “pokładowiec”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.