pierdziel

Polish

Etymology

From pierdzieć +‎ -el.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpjɛr.d͡ʑɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrd͡ʑɛl
  • Syllabification: pier‧dziel

Noun

pierdziel m pers

  1. (vulgar, derogatory) old man, dodderer
    Synonym: ramol
  2. (vulgar) someone who farts often; farter

Declension
Declension of pierdziel
singular plural
nominative pierdziel pierdziele
genitive pierdziela pierdzieli
dative pierdzielowi pierdzielom
accusative pierdziela pierdzieli
instrumental pierdzielem pierdzielami
locative pierdzielu pierdzielach
vocative pierdzielu pierdziele

Verb

pierdziel

  1. second-person singular imperative present of pierdzielić

Further reading
  • pierdziel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pierdziel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.