namienić

Polish

Etymology

From na- +‎ mienić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: na‧mie‧nić

Verb

namienić pf (imperfective namieniać)

  1. (transitive, dated) to mention, to reference [+ o (locative) = something]
    Synonyms: nadmienić, wspomnieć

Conjugation
Conjugation of namienić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive namienić
future tense 1st namienię namienimy
2nd namienisz namienicie
3rd namieni namienią
impersonal namieni się
past tense 1st namieniłem,
-(e)m namienił		 namieniłam,
-(e)m namieniła		 namieniłom,
-(e)m namieniło		 namieniliśmy,
-(e)śmy namienili		 namieniłyśmy,
-(e)śmy namieniły
2nd namieniłeś,
-(e)ś namienił		 namieniłaś,
-(e)ś namieniła		 namieniłoś,
-(e)ś namieniło		 namieniliście,
-(e)ście namienili		 namieniłyście,
-(e)ście namieniły
3rd namienił namieniła namieniło namienili namieniły
impersonal namieniono
conditional 1st namieniłbym,
bym namienił		 namieniłabym,
bym namieniła		 namieniłobym,
bym namieniło		 namienilibyśmy,
byśmy namienili		 namieniłybyśmy,
byśmy namieniły
2nd namieniłbyś,
byś namienił		 namieniłabyś,
byś namieniła		 namieniłobyś,
byś namieniło		 namienilibyście,
byście namienili		 namieniłybyście,
byście namieniły
3rd namieniłby,
by namienił		 namieniłaby,
by namieniła		 namieniłoby,
by namieniło		 namieniliby,
by namienili		 namieniłyby,
by namieniły
impersonal namieniono by
imperative 1st niech namienię namieńmy
2nd namień namieńcie
3rd niech namieni niech namienią
passive adjectival participle namieniony namieniona namienione namienieni namienione
anterior adverbial participle namieniwszy
verbal noun namienienie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.