nadmienić

Polish

Etymology

From nad- +‎ mienić.

Pronunciation
  • IPA(key): /nadˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: nad‧mie‧nić

Verb

nadmienić pf (imperfective nadmieniać)

  1. (transitive) to mention, to speak of, to remark
    Synonyms: napomknąć, wspomnieć

Conjugation
Conjugation of nadmienić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadmienić
future tense 1st nadmienię nadmienimy
2nd nadmienisz nadmienicie
3rd nadmieni nadmienią
impersonal nadmieni się
past tense 1st nadmieniłem,
-(e)m nadmienił		 nadmieniłam,
-(e)m nadmieniła		 nadmieniłom,
-(e)m nadmieniło		 nadmieniliśmy,
-(e)śmy nadmienili		 nadmieniłyśmy,
-(e)śmy nadmieniły
2nd nadmieniłeś,
-(e)ś nadmienił		 nadmieniłaś,
-(e)ś nadmieniła		 nadmieniłoś,
-(e)ś nadmieniło		 nadmieniliście,
-(e)ście nadmienili		 nadmieniłyście,
-(e)ście nadmieniły
3rd nadmienił nadmieniła nadmieniło nadmienili nadmieniły
impersonal nadmieniono
conditional 1st nadmieniłbym,
bym nadmienił		 nadmieniłabym,
bym nadmieniła		 nadmieniłobym,
bym nadmieniło		 nadmienilibyśmy,
byśmy nadmienili		 nadmieniłybyśmy,
byśmy nadmieniły
2nd nadmieniłbyś,
byś nadmienił		 nadmieniłabyś,
byś nadmieniła		 nadmieniłobyś,
byś nadmieniło		 nadmienilibyście,
byście nadmienili		 nadmieniłybyście,
byście nadmieniły
3rd nadmieniłby,
by nadmienił		 nadmieniłaby,
by nadmieniła		 nadmieniłoby,
by nadmieniło		 nadmieniliby,
by nadmienili		 nadmieniłyby,
by nadmieniły
impersonal nadmieniono by
imperative 1st niech nadmienię nadmieńmy
2nd nadmień nadmieńcie
3rd niech nadmieni niech nadmienią
passive adjectival participle nadmieniony nadmieniona nadmienione nadmienieni nadmienione
anterior adverbial participle nadmieniwszy
verbal noun nadmienienie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.