kazać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kāzàti, from Proto-Balto-Slavic, from Proto-Indo-European *kʷṓǵ-ye-ti, causative of *kʷeǵ-, a variant of *kʷeḱ- (“to see, look”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈka.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -azat͡ɕ
  • Syllabification: ka‧zać

Verb

kazać impf or pf

  1. (intransitive) to order, to tell someone to do something [+dative = someone]
    Rodzice kazali mi posprzątać pokój. ― My parents told me to clean up my room.

Verb

kazać impf

  1. (intransitive, obsolete) to preach (to give a sermon)

Conjugation

Imperfective:

Conjugation of kazać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kazać
present tense 1st każę każemy
2nd każesz każecie
3rd każe każą
impersonal każe się
past tense 1st kazałem,
-(e)m kazał		 kazałam,
-(e)m kazała		 kazałom,
-(e)m kazało		 kazaliśmy,
-(e)śmy kazali		 kazałyśmy,
-(e)śmy kazały
2nd kazałeś,
-(e)ś kazał		 kazałaś,
-(e)ś kazała		 kazałoś,
-(e)ś kazało		 kazaliście,
-(e)ście kazali		 kazałyście,
-(e)ście kazały
3rd kazał kazała kazało kazali kazały
impersonal kazano
future tense 1st będę kazał,
będę kazać		 będę kazała,
będę kazać		 będę kazało,
będę kazać		 będziemy kazali,
będziemy kazać		 będziemy kazały,
będziemy kazać
2nd będziesz kazał,
będziesz kazać		 będziesz kazała,
będziesz kazać		 będziesz kazało,
będziesz kazać		 będziecie kazali,
będziecie kazać		 będziecie kazały,
będziecie kazać
3rd będzie kazał,
będzie kazać		 będzie kazała,
będzie kazać		 będzie kazało,
będzie kazać		 będą kazali,
będą kazać		 będą kazały,
będą kazać
impersonal będzie kazać się
conditional 1st kazałbym,
bym kazał		 kazałabym,
bym kazała		 kazałobym,
bym kazało		 kazalibyśmy,
byśmy kazali		 kazałybyśmy,
byśmy kazały
2nd kazałbyś,
byś kazał		 kazałabyś,
byś kazała		 kazałobyś,
byś kazało		 kazalibyście,
byście kazali		 kazałybyście,
byście kazały
3rd kazałby,
by kazał		 kazałaby,
by kazała		 kazałoby,
by kazało		 kazaliby,
by kazali		 kazałyby,
by kazały
impersonal kazano by
imperative 1st niech każę każmy
2nd każ każcie
3rd niech każe niech każą
active adjectival participle każący każąca każące każący każące
contemporary adverbial participle każąc
verbal noun kazanie

Perfective:

Conjugation of kazać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kazać
future tense 1st każę każemy
2nd każesz każecie
3rd każe każą
impersonal każe się
past tense 1st kazałem,
-(e)m kazał		 kazałam,
-(e)m kazała		 kazałom,
-(e)m kazało		 kazaliśmy,
-(e)śmy kazali		 kazałyśmy,
-(e)śmy kazały
2nd kazałeś,
-(e)ś kazał		 kazałaś,
-(e)ś kazała		 kazałoś,
-(e)ś kazało		 kazaliście,
-(e)ście kazali		 kazałyście,
-(e)ście kazały
3rd kazał kazała kazało kazali kazały
impersonal kazano
conditional 1st kazałbym,
bym kazał		 kazałabym,
bym kazała		 kazałobym,
bym kazało		 kazalibyśmy,
byśmy kazali		 kazałybyśmy,
byśmy kazały
2nd kazałbyś,
byś kazał		 kazałabyś,
byś kazała		 kazałobyś,
byś kazało		 kazalibyście,
byście kazali		 kazałybyście,
byście kazały
3rd kazałby,
by kazał		 kazałaby,
by kazała		 kazałoby,
by kazało		 kazaliby,
by kazali		 kazałyby,
by kazały
impersonal kazano by
imperative 1st niech każę każmy
2nd każ każcie
3rd niech każe niech każą
anterior adverbial participle kazawszy
verbal noun kazanie

Derived terms
adjectives
  • kazalniczy
  • kazalny
  • kaznodziejski
nouns
verbs
noun

Further reading
  • kazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kazać in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kāzàti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkazat͡ʃ/
  • Hyphenation: ka‧zać

Verb

kazać impf

  1. (transitive) to command; to order (someone to do something)
  2. (intransitive) to give orders; to be in command
  3. to entrust
  4. to ask, request
  5. to invite (someone to dance, etc.)

Conjugation
Conjugation of kazać (imperfective) (see also Appendix:Upper Sorbian conjugation)
person singular dual plural
virile animate, inanimate
infinitive kazać
transgressive kazajo
present tense 1st kazam kazamoj kazamy
2nd kazaš kazataj kazatej kazaće
3rd kaza kazataj kazatej kazaja, kazaju
past tense 1st kazach kazachmoj kazachmy
2nd kazaše kazaštaj kazaštej kazašće
3rd kazaše kazaštaj kazaštej kazachu
imperative 1st — kazajmoj! kazajmy!
2nd kazaj! kazajtaj! kazajtej! kazajće!
3rd kazaj! —
past active participle kazacy
past passive participle kazany
ł-form kazał
verbal noun kazanje

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.