czytelny

Polish

Etymology

Borrowed from Czech čitelný.[1] By surface analysis, czytać +‎ -elny.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ʂɨˈtɛl.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlnɨ
  • Syllabification: czy‧tel‧ny

Adjective

czytelny (comparative czytelniejszy, superlative najczytelniejszy, adverb czytelnie)

  1. readable, legible
    Antonym: nieczytelny
  2. clear, explicit
  3. (obsolete) literate
    Synonym: piśmienny

Declension
Declension of czytelny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative czytelny czytelne czytelna czytelni czytelne
genitive czytelnego czytelnej czytelnych
dative czytelnemu czytelnym
accusative czytelnego czytelny czytelne czytelną czytelnych czytelne
instrumental czytelnym czytelnymi
locative czytelnej czytelnych

Derived terms
noun
nouns

References
  1. Bańkowski, Andrzej (2000), “czytelny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading
  • czytelny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czytelny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.