adduktor

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin adductor.[1] First attested in 1882.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /adˈduk.tɔr/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uktɔr
  • Syllabification: ad‧duk‧tor

Noun

adduktor m inan

  1. (anatomy) adductor (a muscle which draws a limb or part of the body toward the middle line of the body, or closes extended parts of the body; -- opposed to abductor)
    Synonym: przywodziciel
    Hypernym: mięsień
    Coordinate terms: abduktor, odwodziciel

Declension
Declension of adduktor
singular plural
nominative adduktor adduktory
genitive adduktora adduktorów
dative adduktorowi adduktorom
accusative adduktor adduktory
instrumental adduktorem adduktorami
locative adduktorze adduktorach
vocative adduktorze adduktory
nouns

References
  1. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021), “adduktor”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Przegląd lekarski: wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego‎, 1882, page 540

Further reading
  • adduktor in Polish dictionaries at PWN
  • adduktor in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.