உடைமை
Tamil
Etymology
Inherited from Old Tamil 𑀉𑀝𑁃𑀫𑁃 (uṭaimai), equivalent to உடை (uṭai, “to have, possess, belong”) + -மை (-mai, “-ness”).
Pronunciation
- IPA(key): /uɖaɪ̯maɪ̯/
Declension
| ai-stem declension of உடைமை (uṭaimai) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | உடைமை uṭaimai |
உடைமைகள் uṭaimaikaḷ |
| Vocative | உடைமையே uṭaimaiyē |
உடைமைகளே uṭaimaikaḷē |
| Accusative | உடைமையை uṭaimaiyai |
உடைமைகளை uṭaimaikaḷai |
| Dative | உடைமைக்கு uṭaimaikku |
உடைமைகளுக்கு uṭaimaikaḷukku |
| Genitive | உடைமையுடைய uṭaimaiyuṭaiya |
உடைமைகளுடைய uṭaimaikaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | உடைமை uṭaimai |
உடைமைகள் uṭaimaikaḷ |
| Vocative | உடைமையே uṭaimaiyē |
உடைமைகளே uṭaimaikaḷē |
| Accusative | உடைமையை uṭaimaiyai |
உடைமைகளை uṭaimaikaḷai |
| Dative | உடைமைக்கு uṭaimaikku |
உடைமைகளுக்கு uṭaimaikaḷukku |
| Benefactive | உடைமைக்காக uṭaimaikkāka |
உடைமைகளுக்காக uṭaimaikaḷukkāka |
| Genitive 1 | உடைமையுடைய uṭaimaiyuṭaiya |
உடைமைகளுடைய uṭaimaikaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | உடைமையின் uṭaimaiyiṉ |
உடைமைகளின் uṭaimaikaḷiṉ |
| Locative 1 | உடைமையில் uṭaimaiyil |
உடைமைகளில் uṭaimaikaḷil |
| Locative 2 | உடைமையிடம் uṭaimaiyiṭam |
உடைமைகளிடம் uṭaimaikaḷiṭam |
| Sociative 1 | உடைமையோடு uṭaimaiyōṭu |
உடைமைகளோடு uṭaimaikaḷōṭu |
| Sociative 2 | உடைமையுடன் uṭaimaiyuṭaṉ |
உடைமைகளுடன் uṭaimaikaḷuṭaṉ |
| Instrumental | உடைமையால் uṭaimaiyāl |
உடைமைகளால் uṭaimaikaḷāl |
| Ablative | உடைமையிலிருந்து uṭaimaiyiliruntu |
உடைமைகளிலிருந்து uṭaimaikaḷiliruntu |
References
- Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022), “உடைமை”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.