இரட்டி

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /iɾɐʈːi/

Etymology 1

From இரட்டு (iraṭṭu). Cognate to Telugu రెట్టించు (reṭṭiñcu) and Malayalam ഇരട്ടി (iraṭṭi).

Verb

இரட்டி • (iraṭṭi) (transitive)

to double
to repeat; continue crosswise (as ploughing)
(intransitive) to be doubled
(Kongu) to return, relapse
(Kongu) to differ from; be discrepant; disagree
Synonym: மாறுபடு (māṟupaṭu)
(intransitive) to slight, despise

Conjugation

Conjugation of இரட்டி (iraṭṭi)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	இரட்டிகிறேன் iraṭṭikiṟēṉ	இரட்டிகிறாய் iraṭṭikiṟāy	இரட்டிகிறான் iraṭṭikiṟāṉ	இரட்டிகிறாள் iraṭṭikiṟāḷ	இரட்டிகிறார் iraṭṭikiṟār	இரட்டிகிறது iraṭṭikiṟatu
past	இரட்டிந்தேன் iraṭṭintēṉ	இரட்டிந்தாய் iraṭṭintāy	இரட்டிந்தான் iraṭṭintāṉ	இரட்டிந்தாள் iraṭṭintāḷ	இரட்டிந்தார் iraṭṭintār	இரட்டிந்தது iraṭṭintatu
future	இரட்டிவேன் iraṭṭivēṉ	இரட்டிவாய் iraṭṭivāy	இரட்டிவான் iraṭṭivāṉ	இரட்டிவாள் iraṭṭivāḷ	இரட்டிவார் iraṭṭivār	இரட்டியும் iraṭṭiyum
future negative	இரட்டியமாட்டேன் iraṭṭiyamāṭṭēṉ	இரட்டியமாட்டாய் iraṭṭiyamāṭṭāy	இரட்டியமாட்டான் iraṭṭiyamāṭṭāṉ	இரட்டியமாட்டாள் iraṭṭiyamāṭṭāḷ	இரட்டியமாட்டார் iraṭṭiyamāṭṭār	இரட்டியாது iraṭṭiyātu
negative	இரட்டியவில்லை iraṭṭiyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	இரட்டிகிறோம் iraṭṭikiṟōm	இரட்டிகிறீர்கள் iraṭṭikiṟīrkaḷ	இரட்டிகிறார்கள் iraṭṭikiṟārkaḷ		இரட்டிகின்றன iraṭṭikiṉṟaṉa
past	இரட்டிந்தோம் iraṭṭintōm	இரட்டிந்தீர்கள் iraṭṭintīrkaḷ	இரட்டிந்தார்கள் iraṭṭintārkaḷ		இரட்டிந்தன iraṭṭintaṉa
future	இரட்டிவோம் iraṭṭivōm	இரட்டிவீர்கள் iraṭṭivīrkaḷ	இரட்டிவார்கள் iraṭṭivārkaḷ		இரட்டிவன iraṭṭivaṉa
future negative	இரட்டியமாட்டோம் iraṭṭiyamāṭṭōm	இரட்டியமாட்டீர்கள் iraṭṭiyamāṭṭīrkaḷ	இரட்டியமாட்டார்கள் iraṭṭiyamāṭṭārkaḷ		இரட்டியா iraṭṭiyā
negative	இரட்டியவில்லை iraṭṭiyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	இரட்டி iraṭṭi			இரட்டியுங்கள் iraṭṭiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	இரட்டியாதே iraṭṭiyātē			இரட்டியாதீர்கள் iraṭṭiyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of இரட்டிந்துவிடு (iraṭṭintuviṭu)		past of இரட்டிந்துவிட்டிரு (iraṭṭintuviṭṭiru)		future of இரட்டிந்துவிடு (iraṭṭintuviṭu)
progressive	இரட்டிந்துக்கொண்டிரு iraṭṭintukkoṇṭiru
effective	இரட்டியப்படு iraṭṭiyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	இரட்டிய iraṭṭiya			இரட்டியாமல் இருக்க iraṭṭiyāmal irukka
potential	இரட்டியலாம் iraṭṭiyalām			இரட்டியாமல் இருக்கலாம் iraṭṭiyāmal irukkalām
cohortative	இரட்டியட்டும் iraṭṭiyaṭṭum			இரட்டியாமல் இருக்கட்டும் iraṭṭiyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	இரட்டிவதால் iraṭṭivatāl			இரட்டியாத்தால் iraṭṭiyāttāl
conditional	இரட்டிந்தால் iraṭṭintāl			இரட்டியாவிட்டால் iraṭṭiyāviṭṭāl
adverbial participle	இரட்டிந்து iraṭṭintu			இரட்டியாமல் iraṭṭiyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	இரட்டிகிற iraṭṭikiṟa	இரட்டிந்த iraṭṭinta	இரட்டியும் iraṭṭiyum	இரட்டியாத iraṭṭiyāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	இரட்டிகிறவன் iraṭṭikiṟavaṉ	இரட்டிகிறவள் iraṭṭikiṟavaḷ	இரட்டிகிறவர் iraṭṭikiṟavar	இரட்டிகிறது iraṭṭikiṟatu	இரட்டிகிறவர்கள் iraṭṭikiṟavarkaḷ	இரட்டிகிறவை iraṭṭikiṟavai
past	இரட்டிந்தவன் iraṭṭintavaṉ	இரட்டிந்தவள் iraṭṭintavaḷ	இரட்டிந்தவர் iraṭṭintavar	இரட்டிந்தது iraṭṭintatu	இரட்டிந்தவர்கள் iraṭṭintavarkaḷ	இரட்டிந்தவை iraṭṭintavai
future	இரட்டிபவன் iraṭṭipavaṉ	இரட்டிபவள் iraṭṭipavaḷ	இரட்டிபவர் iraṭṭipavar	இரட்டிவது iraṭṭivatu	இரட்டிபவர்கள் iraṭṭipavarkaḷ	இரட்டிபவை iraṭṭipavai
negative	இரட்டியாதவன் iraṭṭiyātavaṉ	இரட்டியாதவள் iraṭṭiyātavaḷ	இரட்டியாதவர் iraṭṭiyātavar	இரட்டியாதது iraṭṭiyātatu	இரட்டியாதவர்கள் iraṭṭiyātavarkaḷ	இரட்டியாதவை iraṭṭiyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	இரட்டிவது iraṭṭivatu		இரட்டிதல் iraṭṭital		இரட்டியல் iraṭṭiyal

Etymology 2

Proto-Dravidian *ir-.

Noun

இரட்டி • (iraṭṭi)

double quantity; twice as much

Declension

i-stem declension of இரட்டி (iraṭṭi)
	Singular	Plural
Nominative	இரட்டி iraṭṭi	இரட்டிகள் iraṭṭikaḷ
Vocative	இரட்டியே iraṭṭiyē	இரட்டிகளே iraṭṭikaḷē
Accusative	இரட்டியை iraṭṭiyai	இரட்டிகளை iraṭṭikaḷai
Dative	இரட்டிக்கு iraṭṭikku	இரட்டிகளுக்கு iraṭṭikaḷukku
Genitive	இரட்டியுடைய iraṭṭiyuṭaiya	இரட்டிகளுடைய iraṭṭikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இரட்டி iraṭṭi	இரட்டிகள் iraṭṭikaḷ
Vocative	இரட்டியே iraṭṭiyē	இரட்டிகளே iraṭṭikaḷē
Accusative	இரட்டியை iraṭṭiyai	இரட்டிகளை iraṭṭikaḷai
Dative	இரட்டிக்கு iraṭṭikku	இரட்டிகளுக்கு iraṭṭikaḷukku
Benefactive	இரட்டிக்காக iraṭṭikkāka	இரட்டிகளுக்காக iraṭṭikaḷukkāka
Genitive 1	இரட்டியுடைய iraṭṭiyuṭaiya	இரட்டிகளுடைய iraṭṭikaḷuṭaiya
Genitive 2	இரட்டியின் iraṭṭiyiṉ	இரட்டிகளின் iraṭṭikaḷiṉ
Locative 1	இரட்டியில் iraṭṭiyil	இரட்டிகளில் iraṭṭikaḷil
Locative 2	இரட்டியிடம் iraṭṭiyiṭam	இரட்டிகளிடம் iraṭṭikaḷiṭam
Sociative 1	இரட்டியோடு iraṭṭiyōṭu	இரட்டிகளோடு iraṭṭikaḷōṭu
Sociative 2	இரட்டியுடன் iraṭṭiyuṭaṉ	இரட்டிகளுடன் iraṭṭikaḷuṭaṉ
Instrumental	இரட்டியால் iraṭṭiyāl	இரட்டிகளால் iraṭṭikaḷāl
Ablative	இரட்டியிலிருந்து iraṭṭiyiliruntu	இரட்டிகளிலிருந்து iraṭṭikaḷiliruntu

Etymology 3

Borrowed from Telugu రెడ్డి (reḍḍi).

Noun

இரட்டி • (iraṭṭi)

name of a Telugu caste of cultivators

Declension

i-stem declension of இரட்டி (iraṭṭi)
	Singular	Plural
Nominative	இரட்டி iraṭṭi	இரட்டிகள் iraṭṭikaḷ
Vocative	இரட்டியே iraṭṭiyē	இரட்டிகளே iraṭṭikaḷē
Accusative	இரட்டியை iraṭṭiyai	இரட்டிகளை iraṭṭikaḷai
Dative	இரட்டிக்கு iraṭṭikku	இரட்டிகளுக்கு iraṭṭikaḷukku
Genitive	இரட்டியுடைய iraṭṭiyuṭaiya	இரட்டிகளுடைய iraṭṭikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இரட்டி iraṭṭi	இரட்டிகள் iraṭṭikaḷ
Vocative	இரட்டியே iraṭṭiyē	இரட்டிகளே iraṭṭikaḷē
Accusative	இரட்டியை iraṭṭiyai	இரட்டிகளை iraṭṭikaḷai
Dative	இரட்டிக்கு iraṭṭikku	இரட்டிகளுக்கு iraṭṭikaḷukku
Benefactive	இரட்டிக்காக iraṭṭikkāka	இரட்டிகளுக்காக iraṭṭikaḷukkāka
Genitive 1	இரட்டியுடைய iraṭṭiyuṭaiya	இரட்டிகளுடைய iraṭṭikaḷuṭaiya
Genitive 2	இரட்டியின் iraṭṭiyiṉ	இரட்டிகளின் iraṭṭikaḷiṉ
Locative 1	இரட்டியில் iraṭṭiyil	இரட்டிகளில் iraṭṭikaḷil
Locative 2	இரட்டியிடம் iraṭṭiyiṭam	இரட்டிகளிடம் iraṭṭikaḷiṭam
Sociative 1	இரட்டியோடு iraṭṭiyōṭu	இரட்டிகளோடு iraṭṭikaḷōṭu
Sociative 2	இரட்டியுடன் iraṭṭiyuṭaṉ	இரட்டிகளுடன் iraṭṭikaḷuṭaṉ
Instrumental	இரட்டியால் iraṭṭiyāl	இரட்டிகளால் iraṭṭikaḷāl
Ablative	இரட்டியிலிருந்து iraṭṭiyiliruntu	இரட்டிகளிலிருந்து iraṭṭikaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936), “இரட்டி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.