zlepić

Polish

Etymology

From z- +‎ lepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzlɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: zle‧pić

Verb

zlepić pf (imperfective zlepiać)

  1. (transitive) to glue together, to stick together
    Synonym: skleić
  2. (transitive, figurative) to patch up, to hold together (e.g. a relationship, a marriage)
  3. (reflexive with się) to become glued together, to stick to one another

Conjugation
Conjugation of zlepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zlepić
future tense 1st zlepię zlepimy
2nd zlepisz zlepicie
3rd zlepi zlepią
impersonal zlepi się
past tense 1st zlepiłem,
-(e)m zlepił		 zlepiłam,
-(e)m zlepiła		 zlepiłom,
-(e)m zlepiło		 zlepiliśmy,
-(e)śmy zlepili		 zlepiłyśmy,
-(e)śmy zlepiły
2nd zlepiłeś,
-(e)ś zlepił		 zlepiłaś,
-(e)ś zlepiła		 zlepiłoś,
-(e)ś zlepiło		 zlepiliście,
-(e)ście zlepili		 zlepiłyście,
-(e)ście zlepiły
3rd zlepił zlepiła zlepiło zlepili zlepiły
impersonal zlepiono
conditional 1st zlepiłbym,
bym zlepił		 zlepiłabym,
bym zlepiła		 zlepiłobym,
bym zlepiło		 zlepilibyśmy,
byśmy zlepili		 zlepiłybyśmy,
byśmy zlepiły
2nd zlepiłbyś,
byś zlepił		 zlepiłabyś,
byś zlepiła		 zlepiłobyś,
byś zlepiło		 zlepilibyście,
byście zlepili		 zlepiłybyście,
byście zlepiły
3rd zlepiłby,
by zlepił		 zlepiłaby,
by zlepiła		 zlepiłoby,
by zlepiło		 zlepiliby,
by zlepili		 zlepiłyby,
by zlepiły
impersonal zlepiono by
imperative 1st niech zlepię zlepmy
2nd zlep zlepcie
3rd niech zlepi niech zlepią
passive adjectival participle zlepiony zlepiona zlepione zlepieni zlepione
anterior adverbial participle zlepiwszy
verbal noun zlepienie

Further reading
  • zlepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zlepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.