zgnoić

Polish

Etymology

From z- +‎ gnoić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɡnɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: zgno‧ić

Verb

zgnoić pf (imperfective gnoić or zgnajać)

  1. (transitive, colloquial) to let rot, to let fester
  2. (transitive, colloquial) to belittle, to humiliate, to do down
  3. (reflexive with się, colloquial) to rot, to fester
  4. (reflexive with się, colloquial) to humiliate oneself

Conjugation
Conjugation of zgnoić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgnoić
future tense 1st zgnoię zgnoimy
2nd zgnoisz zgnoicie
3rd zgnoi zgnoią
impersonal zgnoi się
past tense 1st zgnoiłem,
-(e)m zgnoił		 zgnoiłam,
-(e)m zgnoiła		 zgnoiłom,
-(e)m zgnoiło		 zgnoiliśmy,
-(e)śmy zgnoili		 zgnoiłyśmy,
-(e)śmy zgnoiły
2nd zgnoiłeś,
-(e)ś zgnoił		 zgnoiłaś,
-(e)ś zgnoiła		 zgnoiłoś,
-(e)ś zgnoiło		 zgnoiliście,
-(e)ście zgnoili		 zgnoiłyście,
-(e)ście zgnoiły
3rd zgnoił zgnoiła zgnoiło zgnoili zgnoiły
impersonal zgnoiono
conditional 1st zgnoiłbym,
bym zgnoił		 zgnoiłabym,
bym zgnoiła		 zgnoiłobym,
bym zgnoiło		 zgnoilibyśmy,
byśmy zgnoili		 zgnoiłybyśmy,
byśmy zgnoiły
2nd zgnoiłbyś,
byś zgnoił		 zgnoiłabyś,
byś zgnoiła		 zgnoiłobyś,
byś zgnoiło		 zgnoilibyście,
byście zgnoili		 zgnoiłybyście,
byście zgnoiły
3rd zgnoiłby,
by zgnoił		 zgnoiłaby,
by zgnoiła		 zgnoiłoby,
by zgnoiło		 zgnoiliby,
by zgnoili		 zgnoiłyby,
by zgnoiły
impersonal zgnoiono by
imperative 1st niech zgnoię zgnójmy
2nd zgnój zgnójcie
3rd niech zgnoi niech zgnoią
passive adjectival participle zgnoiony zgnoiona zgnoione zgnoieni zgnoione
anterior adverbial participle zgnoiwszy
verbal noun zgnoienie

Further reading
  • zgnoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgnoić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.