zgłoskotwórczy

Polish

Etymology

From zgłoska +‎ -o- +‎ twórczy. First attested in 1885.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /zɡwɔs.kɔˈtfur.t͡ʂɨ/
Rhymes: -urt͡ʂɨ
Syllabification: zgłos‧ko‧twór‧czy

Adjective

zgłoskotwórczy (not comparable)

(linguistics) syllabic
Synonyms: sylabiczny, sylabotwórczy

Antonyms: asylabiczny, niesylabiczny, niezgłoskotwórczy

Declension

Declension of zgłoskotwórczy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	zgłoskotwórczy		zgłoskotwórcze	zgłoskotwórcza	zgłoskotwórczy	zgłoskotwórcze
genitive	zgłoskotwórczego			zgłoskotwórczej	zgłoskotwórczych
dative	zgłoskotwórczemu			zgłoskotwórczej	zgłoskotwórczym
accusative	zgłoskotwórczego	zgłoskotwórczy	zgłoskotwórcze	zgłoskotwórczą	zgłoskotwórczych	zgłoskotwórcze
instrumental	zgłoskotwórczym			zgłoskotwórczą	zgłoskotwórczymi
locative	zgłoskotwórczym			zgłoskotwórczej	zgłoskotwórczych

Derived terms

adjective

niezgłoskotwórczy

References

Jan Baudouin de Courtenay (1885) Z patologii i embryjologii języka, page 20

Further reading

zgłoskotwórczy in Polish dictionaries at PWN
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zgłoskotwórczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 473

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.