zespolić

Polish

Etymology

From ze- +‎ spolić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛˈspɔ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: ze‧spo‧lić

Verb

zespolić pf (imperfective zespalać)

  1. (transitive, reflexive with się) to join, to unite, to integrate (to form into one whole)

Conjugation
Conjugation of zespolić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zespolić
future tense 1st zespolę zespolimy
2nd zespolisz zespolicie
3rd zespoli zespolą
impersonal zespoli się
past tense 1st zespoliłem,
-(e)m zespolił		 zespoliłam,
-(e)m zespoliła		 zespoliłom,
-(e)m zespoliło		 zespoliliśmy,
-(e)śmy zespolili		 zespoliłyśmy,
-(e)śmy zespoliły
2nd zespoliłeś,
-(e)ś zespolił		 zespoliłaś,
-(e)ś zespoliła		 zespoliłoś,
-(e)ś zespoliło		 zespoliliście,
-(e)ście zespolili		 zespoliłyście,
-(e)ście zespoliły
3rd zespolił zespoliła zespoliło zespolili zespoliły
impersonal zespolono
conditional 1st zespoliłbym,
bym zespolił		 zespoliłabym,
bym zespoliła		 zespoliłobym,
bym zespoliło		 zespolilibyśmy,
byśmy zespolili		 zespoliłybyśmy,
byśmy zespoliły
2nd zespoliłbyś,
byś zespolił		 zespoliłabyś,
byś zespoliła		 zespoliłobyś,
byś zespoliło		 zespolilibyście,
byście zespolili		 zespoliłybyście,
byście zespoliły
3rd zespoliłby,
by zespolił		 zespoliłaby,
by zespoliła		 zespoliłoby,
by zespoliło		 zespoliliby,
by zespolili		 zespoliłyby,
by zespoliły
impersonal zespolono by
imperative 1st niech zespolę zespólmy
2nd zespól zespólcie
3rd niech zespoli niech zespolą
passive adjectival participle zespolony zespolona zespolone zespoleni zespolone
anterior adverbial participle zespoliwszy
verbal noun zespolenie

Further reading
  • zespolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zespolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.