zawalczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ walczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈval.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -alt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧wal‧czyć

Verb

zawalczyć pf

  1. (intransitive) to fight, to contend [+ z (instrumental) = with something]
  2. (intransitive) to strive, to go for, to compete [+ o (accusative) = for something]

Conjugation
Conjugation of zawalczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zawalczyć
future tense 1st zawalczę zawalczymy
2nd zawalczysz zawalczycie
3rd zawalczy zawalczą
impersonal zawalczy się
past tense 1st zawalczyłem,
-(e)m zawalczył		 zawalczyłam,
-(e)m zawalczyła		 zawalczyłom,
-(e)m zawalczyło		 zawalczyliśmy,
-(e)śmy zawalczyli		 zawalczyłyśmy,
-(e)śmy zawalczyły
2nd zawalczyłeś,
-(e)ś zawalczył		 zawalczyłaś,
-(e)ś zawalczyła		 zawalczyłoś,
-(e)ś zawalczyło		 zawalczyliście,
-(e)ście zawalczyli		 zawalczyłyście,
-(e)ście zawalczyły
3rd zawalczył zawalczyła zawalczyło zawalczyli zawalczyły
impersonal zawalczono
conditional 1st zawalczyłbym,
bym zawalczył		 zawalczyłabym,
bym zawalczyła		 zawalczyłobym,
bym zawalczyło		 zawalczylibyśmy,
byśmy zawalczyli		 zawalczyłybyśmy,
byśmy zawalczyły
2nd zawalczyłbyś,
byś zawalczył		 zawalczyłabyś,
byś zawalczyła		 zawalczyłobyś,
byś zawalczyło		 zawalczylibyście,
byście zawalczyli		 zawalczyłybyście,
byście zawalczyły
3rd zawalczyłby,
by zawalczył		 zawalczyłaby,
by zawalczyła		 zawalczyłoby,
by zawalczyło		 zawalczyliby,
by zawalczyli		 zawalczyłyby,
by zawalczyły
impersonal zawalczono by
imperative 1st niech zawalczę zawalczmy
2nd zawalcz zawalczcie
3rd niech zawalczy niech zawalczą
anterior adverbial participle zawalczywszy
verbal noun zawalczenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.