zataić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zataić, from Proto-Slavic *zatajiti. By surface analysis, za- +‎ taić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈta.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ait͡ɕ
  • Syllabification: za‧ta‧ić

Verb

zataić pf (imperfective zatajać)

  1. (transitive) to conceal [+ przed (instrumental) = from someone]
    Synonyms: skryć, utaić
  2. (reflexive with się, obsolete) to lie in wait
    Synonym: zaczaić się

Conjugation
Conjugation of zataić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zataić
future tense 1st zataię zataimy
2nd zataisz zataicie
3rd zatai zataią
impersonal zatai się
past tense 1st zataiłem,
-(e)m zataił		 zataiłam,
-(e)m zataiła		 zataiłom,
-(e)m zataiło		 zatailiśmy,
-(e)śmy zataili		 zataiłyśmy,
-(e)śmy zataiły
2nd zataiłeś,
-(e)ś zataił		 zataiłaś,
-(e)ś zataiła		 zataiłoś,
-(e)ś zataiło		 zatailiście,
-(e)ście zataili		 zataiłyście,
-(e)ście zataiły
3rd zataił zataiła zataiło zataili zataiły
impersonal zataiono
conditional 1st zataiłbym,
bym zataił		 zataiłabym,
bym zataiła		 zataiłobym,
bym zataiło		 zatailibyśmy,
byśmy zataili		 zataiłybyśmy,
byśmy zataiły
2nd zataiłbyś,
byś zataił		 zataiłabyś,
byś zataiła		 zataiłobyś,
byś zataiło		 zatailibyście,
byście zataili		 zataiłybyście,
byście zataiły
3rd zataiłby,
by zataił		 zataiłaby,
by zataiła		 zataiłoby,
by zataiło		 zatailiby,
by zataili		 zataiłyby,
by zataiły
impersonal zataiono by
imperative 1st niech zataię zataimy
2nd zatai zataicie
3rd niech zatai niech zataią
passive adjectival participle zataiony zataiona zataione zataieni zataione
anterior adverbial participle zataiwszy
verbal noun zataienie
verbs
adjectives
nouns

Further reading
  • zataić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zataić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.