zakląć

Polish

Inherited from Old Polish zakląć, from Proto-Slavic *zaklęti. By surface analysis, za- +‎ kląć.

zakląć pf (imperfective zaklinać)

(transitive) to curse, to swear (to utter a vulgar curse)
(transitive) to beg, to plead
(transitive, in fairy tales, occult) to adjure, to bedevil, to conjure, to curse (to use a magical charm)
(reflexive with się) to swear (to promise fervently)

Conjugation of zakląć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zakląć
future tense	1^st	zaklnę			zaklniemy
	2^nd	zaklniesz			zaklniecie
	3^rd	zaklnie			zaklną
	impersonal	zaklnie się
past tense	1^st	zakląłem, -(e)m zaklął	zaklęłam, -(e)m zaklęła	zaklęłom, -(e)m zaklęło	zaklęliśmy, -(e)śmy zaklęli	zaklęłyśmy, -(e)śmy zaklęły
	2^nd	zakląłeś, -(e)ś zaklął	zaklęłaś, -(e)ś zaklęła	zaklęłoś, -(e)ś zaklęło	zaklęliście, -(e)ście zaklęli	zaklęłyście, -(e)ście zaklęły
	3^rd	zaklął	zaklęła	zaklęło	zaklęli	zaklęły
	impersonal	zaklęto
conditional	1^st	zakląłbym, bym zaklął	zaklęłabym, bym zaklęła	zaklęłobym, bym zaklęło	zaklęlibyśmy, byśmy zaklęli	zaklęłybyśmy, byśmy zaklęły
	2^nd	zakląłbyś, byś zaklął	zaklęłabyś, byś zaklęła	zaklęłobyś, byś zaklęło	zaklęlibyście, byście zaklęli	zaklęłybyście, byście zaklęły
	3^rd	zakląłby, by zaklął	zaklęłaby, by zaklęła	zaklęłoby, by zaklęło	zaklęliby, by zaklęli	zaklęłyby, by zaklęły
	impersonal	zaklęto by
imperative	1^st	niech zaklnę			zaklnijmy
	2^nd	zaklnij			zaklnijcie
	3^rd	niech zaklnie			niech zaklną
passive adjectival participle		zaklęty	zaklęta	zaklęte	zaklęci	zaklęte
anterior adverbial participle		zakląwszy
verbal noun		zaklęcie

noun

nouns