zagonić

Polish

Etymology

From za- +‎ gonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧go‧nić

Verb

zagonić pf (imperfective zaganiać)

  1. (transitive) to herd, to drive, to chase
    Synonyms: zapędzić, spędzić, nagonić, zgonić, napędzić
  2. (transitive) to urge, to compel
    Synonyms: pogonić, zmusić, przynaglić

Conjugation
Conjugation of zagonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagonić
future tense 1st zagonię zagonimy
2nd zagonisz zagonicie
3rd zagoni zagonią
impersonal zagoni się
past tense 1st zagoniłem,
-(e)m zagonił		 zagoniłam,
-(e)m zagoniła		 zagoniłom,
-(e)m zagoniło		 zagoniliśmy,
-(e)śmy zagonili		 zagoniłyśmy,
-(e)śmy zagoniły
2nd zagoniłeś,
-(e)ś zagonił		 zagoniłaś,
-(e)ś zagoniła		 zagoniłoś,
-(e)ś zagoniło		 zagoniliście,
-(e)ście zagonili		 zagoniłyście,
-(e)ście zagoniły
3rd zagonił zagoniła zagoniło zagonili zagoniły
impersonal zagoniono
conditional 1st zagoniłbym,
bym zagonił		 zagoniłabym,
bym zagoniła		 zagoniłobym,
bym zagoniło		 zagonilibyśmy,
byśmy zagonili		 zagoniłybyśmy,
byśmy zagoniły
2nd zagoniłbyś,
byś zagonił		 zagoniłabyś,
byś zagoniła		 zagoniłobyś,
byś zagoniło		 zagonilibyście,
byście zagonili		 zagoniłybyście,
byście zagoniły
3rd zagoniłby,
by zagonił		 zagoniłaby,
by zagoniła		 zagoniłoby,
by zagoniło		 zagoniliby,
by zagonili		 zagoniłyby,
by zagoniły
impersonal zagoniono by
imperative 1st niech zagonię zagońmy
2nd zagoń zagońcie
3rd niech zagoni niech zagonią
passive adjectival participle zagoniony zagoniona zagonione zagonieni zagonione
anterior adverbial participle zagoniwszy
verbal noun zagonienie

Further reading
  • zagonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.