zaczekać

Polish

Etymology

From za- +‎ czekać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: za‧cze‧kać

Verb

zaczekać pf (imperfective czekać)

  1. (intransitive) to wait [+ na (accusative)] (to delay movement or action until the arrival or occurrence of)
  2. (intransitive) to await, to wait for

Conjugation
Conjugation of zaczekać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczekać
future tense 1st zaczekam zaczekamy
2nd zaczekasz zaczekacie
3rd zaczeka zaczekają
impersonal zaczeka się
past tense 1st zaczekałem,
-(e)m zaczekał		 zaczekałam,
-(e)m zaczekała		 zaczekałom,
-(e)m zaczekało		 zaczekaliśmy,
-(e)śmy zaczekali		 zaczekałyśmy,
-(e)śmy zaczekały
2nd zaczekałeś,
-(e)ś zaczekał		 zaczekałaś,
-(e)ś zaczekała		 zaczekałoś,
-(e)ś zaczekało		 zaczekaliście,
-(e)ście zaczekali		 zaczekałyście,
-(e)ście zaczekały
3rd zaczekał zaczekała zaczekało zaczekali zaczekały
impersonal zaczekano
conditional 1st zaczekałbym,
bym zaczekał		 zaczekałabym,
bym zaczekała		 zaczekałobym,
bym zaczekało		 zaczekalibyśmy,
byśmy zaczekali		 zaczekałybyśmy,
byśmy zaczekały
2nd zaczekałbyś,
byś zaczekał		 zaczekałabyś,
byś zaczekała		 zaczekałobyś,
byś zaczekało		 zaczekalibyście,
byście zaczekali		 zaczekałybyście,
byście zaczekały
3rd zaczekałby,
by zaczekał		 zaczekałaby,
by zaczekała		 zaczekałoby,
by zaczekało		 zaczekaliby,
by zaczekali		 zaczekałyby,
by zaczekały
impersonal zaczekano by
imperative 1st niech zaczekam zaczekajmy
2nd zaczekaj zaczekajcie
3rd niech zaczeka niech zaczekają
anterior adverbial participle zaczekawszy
verbal noun zaczekanie
nouns
verb

Further reading
  • zaczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.