wykorzeniać

Polish

Etymology

From wykorzenić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.kɔˈʐɛ.ɲat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ko‧rze‧niać

Verb

wykorzeniać impf (perfective wykorzenić)

  1. (transitive) to eradicate (to pull up a plant by the roots)
  2. (transitive) to extirpate (to put an end to something adverse)
  3. (transitive) to unroot, to uproot, to disroot (to become estranged from a culture, tradition or environment)

Conjugation
Conjugation of wykorzeniać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykorzeniać
present tense 1st wykorzeniam wykorzeniamy
2nd wykorzeniasz wykorzeniacie
3rd wykorzenia wykorzeniają
impersonal wykorzenia się
past tense 1st wykorzeniałem,
-(e)m wykorzeniał		 wykorzeniałam,
-(e)m wykorzeniała		 wykorzeniałom,
-(e)m wykorzeniało		 wykorzenialiśmy,
-(e)śmy wykorzeniali		 wykorzeniałyśmy,
-(e)śmy wykorzeniały
2nd wykorzeniałeś,
-(e)ś wykorzeniał		 wykorzeniałaś,
-(e)ś wykorzeniała		 wykorzeniałoś,
-(e)ś wykorzeniało		 wykorzenialiście,
-(e)ście wykorzeniali		 wykorzeniałyście,
-(e)ście wykorzeniały
3rd wykorzeniał wykorzeniała wykorzeniało wykorzeniali wykorzeniały
impersonal wykorzeniano
future tense 1st będę wykorzeniał,
będę wykorzeniać		 będę wykorzeniała,
będę wykorzeniać		 będę wykorzeniało,
będę wykorzeniać		 będziemy wykorzeniali,
będziemy wykorzeniać		 będziemy wykorzeniały,
będziemy wykorzeniać
2nd będziesz wykorzeniał,
będziesz wykorzeniać		 będziesz wykorzeniała,
będziesz wykorzeniać		 będziesz wykorzeniało,
będziesz wykorzeniać		 będziecie wykorzeniali,
będziecie wykorzeniać		 będziecie wykorzeniały,
będziecie wykorzeniać
3rd będzie wykorzeniał,
będzie wykorzeniać		 będzie wykorzeniała,
będzie wykorzeniać		 będzie wykorzeniało,
będzie wykorzeniać		 będą wykorzeniali,
będą wykorzeniać		 będą wykorzeniały,
będą wykorzeniać
impersonal będzie wykorzeniać się
conditional 1st wykorzeniałbym,
bym wykorzeniał		 wykorzeniałabym,
bym wykorzeniała		 wykorzeniałobym,
bym wykorzeniało		 wykorzenialibyśmy,
byśmy wykorzeniali		 wykorzeniałybyśmy,
byśmy wykorzeniały
2nd wykorzeniałbyś,
byś wykorzeniał		 wykorzeniałabyś,
byś wykorzeniała		 wykorzeniałobyś,
byś wykorzeniało		 wykorzenialibyście,
byście wykorzeniali		 wykorzeniałybyście,
byście wykorzeniały
3rd wykorzeniałby,
by wykorzeniał		 wykorzeniałaby,
by wykorzeniała		 wykorzeniałoby,
by wykorzeniało		 wykorzenialiby,
by wykorzeniali		 wykorzeniałyby,
by wykorzeniały
impersonal wykorzeniano by
imperative 1st niech wykorzeniam wykorzeniajmy
2nd wykorzeniaj wykorzeniajcie
3rd niech wykorzenia niech wykorzeniają
active adjectival participle wykorzeniający wykorzeniająca wykorzeniające wykorzeniający wykorzeniające
passive adjectival participle wykorzeniany wykorzeniana wykorzeniane wykorzeniani wykorzeniane
contemporary adverbial participle wykorzeniając
verbal noun wykorzenianie

Further reading
  • wykorzeniać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykorzeniać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.