wykładniczy

Polish

Etymology

From wykładnik +‎ -y. First attested in 1778.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /vɨ.kwadˈɲi.t͡ʂɨ/
(Middle Polish) IPA^(key): /vɨk.ɫadˈɲi.t͡ʂɨ/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ʂɨ
Syllabification: wy‧kład‧ni‧czy

Adjective

wykładniczy (not comparable, adverb wykładniczo)

(relational, mathematics) exponential
Synonym: (obsolete) wykładnikowy

Declension

Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

Derived terms

noun

wykładniczość

Related terms

adjectives

nouns

verbs

References

Andrzej Sebastian Ustrzycki (1778) Algebra Czyli Nauka O Rachunkach Literalnych : Porządkiem do każdego zrozumienia przystosowanym we dwóch Częściach Ułożona A ciekawemi i użytecznemi Przykładami Obiasniona. [Cz. 1]‎, page 15

Further reading

wykładniczy in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861), “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892
wykładniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.