wyjąć

See also: wyjąc

Polish

From wy- +‎ jąć.

wyjąć pf (imperfective wyjmować)

(transitive) to take (sth) out (of something)
Wyjmij ręce z kieszeni. ― Take your hands out of your pockets.

Conjugation of wyjąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyjąć
future tense	1^st	wyjmę			wyjmiemy
	2^nd	wyjmiesz			wyjmiecie
	3^rd	wyjmie			wyjmą
	impersonal	wyjmie się
past tense	1^st	wyjąłem, -(e)m wyjął	wyjęłam, -(e)m wyjęła	wyjęłom, -(e)m wyjęło	wyjęliśmy, -(e)śmy wyjęli	wyjęłyśmy, -(e)śmy wyjęły
	2^nd	wyjąłeś, -(e)ś wyjął	wyjęłaś, -(e)ś wyjęła	wyjęłoś, -(e)ś wyjęło	wyjęliście, -(e)ście wyjęli	wyjęłyście, -(e)ście wyjęły
	3^rd	wyjął	wyjęła	wyjęło	wyjęli	wyjęły
	impersonal	wyjęto
conditional	1^st	wyjąłbym, bym wyjął	wyjęłabym, bym wyjęła	wyjęłobym, bym wyjęło	wyjęlibyśmy, byśmy wyjęli	wyjęłybyśmy, byśmy wyjęły
	2^nd	wyjąłbyś, byś wyjął	wyjęłabyś, byś wyjęła	wyjęłobyś, byś wyjęło	wyjęlibyście, byście wyjęli	wyjęłybyście, byście wyjęły
	3^rd	wyjąłby, by wyjął	wyjęłaby, by wyjęła	wyjęłoby, by wyjęło	wyjęliby, by wyjęli	wyjęłyby, by wyjęły
	impersonal	wyjęto by
imperative	1^st	niech wyjmę			wyjmijmy
	2^nd	wyjmij			wyjmijcie
	3^rd	niech wyjmie			niech wyjmą
passive adjectival participle		wyjęty	wyjęta	wyjęte	wyjęci	wyjęte
anterior adverbial participle		wyjąwszy
verbal noun		wyjęcie