wygrać

Polish

Etymology

From wy- +‎ grać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɡrat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡrat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧grać

Verb

wygrać pf (imperfective wygrywać)

  1. (transitive) to win (a prize)
  2. (intransitive) to lead (in a competition)
    Antonym: przegrać

Conjugation
Conjugation of wygrać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygrać
future tense 1st wygram wygramy
2nd wygrasz wygracie
3rd wygra wygrają
impersonal wygra się
past tense 1st wygrałem,
-(e)m wygrał		 wygrałam,
-(e)m wygrała		 wygrałom,
-(e)m wygrało		 wygraliśmy,
-(e)śmy wygrali		 wygrałyśmy,
-(e)śmy wygrały
2nd wygrałeś,
-(e)ś wygrał		 wygrałaś,
-(e)ś wygrała		 wygrałoś,
-(e)ś wygrało		 wygraliście,
-(e)ście wygrali		 wygrałyście,
-(e)ście wygrały
3rd wygrał wygrała wygrało wygrali wygrały
impersonal wygrano
conditional 1st wygrałbym,
bym wygrał		 wygrałabym,
bym wygrała		 wygrałobym,
bym wygrało		 wygralibyśmy,
byśmy wygrali		 wygrałybyśmy,
byśmy wygrały
2nd wygrałbyś,
byś wygrał		 wygrałabyś,
byś wygrała		 wygrałobyś,
byś wygrało		 wygralibyście,
byście wygrali		 wygrałybyście,
byście wygrały
3rd wygrałby,
by wygrał		 wygrałaby,
by wygrała		 wygrałoby,
by wygrało		 wygraliby,
by wygrali		 wygrałyby,
by wygrały
impersonal wygrano by
imperative 1st niech wygram wygrajmy
2nd wygraj wygrajcie
3rd niech wygra niech wygrają
passive adjectival participle wygrany wygrana wygrane wygrani wygrane
anterior adverbial participle wygrawszy
verbal noun wygranie

Further reading
  • wygrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.