wdusić

Polish

Etymology

From w- +‎ dusić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvdu.ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: wdu‧sić

Verb

wdusić pf (imperfective wduszać)

  1. (transitive) to press in, to push in [+ w (accusative) = into something]

Conjugation
Conjugation of wdusić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wdusić
future tense 1st wduszę wdusimy
2nd wdusisz wdusicie
3rd wdusi wduszą
impersonal wdusi się
past tense 1st wdusiłem,
-(e)m wdusił		 wdusiłam,
-(e)m wdusiła		 wdusiłom,
-(e)m wdusiło		 wdusiliśmy,
-(e)śmy wdusili		 wdusiłyśmy,
-(e)śmy wdusiły
2nd wdusiłeś,
-(e)ś wdusił		 wdusiłaś,
-(e)ś wdusiła		 wdusiłoś,
-(e)ś wdusiło		 wdusiliście,
-(e)ście wdusili		 wdusiłyście,
-(e)ście wdusiły
3rd wdusił wdusiła wdusiło wdusili wdusiły
impersonal wduszono
conditional 1st wdusiłbym,
bym wdusił		 wdusiłabym,
bym wdusiła		 wdusiłobym,
bym wdusiło		 wdusilibyśmy,
byśmy wdusili		 wdusiłybyśmy,
byśmy wdusiły
2nd wdusiłbyś,
byś wdusił		 wdusiłabyś,
byś wdusiła		 wdusiłobyś,
byś wdusiło		 wdusilibyście,
byście wdusili		 wdusiłybyście,
byście wdusiły
3rd wdusiłby,
by wdusił		 wdusiłaby,
by wdusiła		 wdusiłoby,
by wdusiło		 wdusiliby,
by wdusili		 wdusiłyby,
by wdusiły
impersonal wduszono by
imperative 1st niech wduszę wduśmy
2nd wduś wduście
3rd niech wdusi niech wduszą
passive adjectival participle wduszony wduszona wduszone wduszeni wduszone
anterior adverbial participle wdusiwszy
verbal noun wduszenie

Further reading
  • wdusić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.