upędzić

Polish

From u- +‎ pędzić. First attested in 1740.[1]

upędzić pf (imperfective upędzać)

(transitive, colloquial) to homebrew (to brew alcohol at home) [+genitive] or, less frequently, [+accusative = what], [+ z (genitive) = from what]
Synonyms: przepędzić, wypędzić
(transitive, colloquial) to speed up plant growth by creating good conditions (Is there an English equivalent to this definition?)
(transitive, obsolete) to travel a road quickly
(transitive, obsolete, mining) to make progress mining
(transitive, obsolete) to hijack or steal while moving quickly
(transitive, obsolete) to drive away, to chase off
(transitive, obsolete) to speed up work
(reflexive with się, of alcohol) to be homebrewed (to arise as the result of being made at home)

Conjugation of upędzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upędzić
future tense	1^st	upędzę			upędzimy
	2^nd	upędzisz			upędzicie
	3^rd	upędzi			upędzą
	impersonal	upędzi się
past tense	1^st	upędziłem, -(e)m upędził	upędziłam, -(e)m upędziła	upędziłom, -(e)m upędziło	upędziliśmy, -(e)śmy upędzili	upędziłyśmy, -(e)śmy upędziły
	2^nd	upędziłeś, -(e)ś upędził	upędziłaś, -(e)ś upędziła	upędziłoś, -(e)ś upędziło	upędziliście, -(e)ście upędzili	upędziłyście, -(e)ście upędziły
	3^rd	upędził	upędziła	upędziło	upędzili	upędziły
	impersonal	upędzono
conditional	1^st	upędziłbym, bym upędził	upędziłabym, bym upędziła	upędziłobym, bym upędziło	upędzilibyśmy, byśmy upędzili	upędziłybyśmy, byśmy upędziły
	2^nd	upędziłbyś, byś upędził	upędziłabyś, byś upędziła	upędziłobyś, byś upędziło	upędzilibyście, byście upędzili	upędziłybyście, byście upędziły
	3^rd	upędziłby, by upędził	upędziłaby, by upędziła	upędziłoby, by upędziło	upędziliby, by upędzili	upędziłyby, by upędziły
	impersonal	upędzono by
imperative	1^st	niech upędzę			upędźmy
	2^nd	upędź			upędźcie
	3^rd	niech upędzi			niech upędzą
passive adjectival participle		upędzony	upędzona	upędzone	upędzeni	upędzone
anterior adverbial participle		upędziwszy
verbal noun		upędzenie

noun

Aleksandra Wieczorek (21.11.2018), “UPĘDZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

upędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
upędzić in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “*UPĄDZAC, ob. Upędzić”, in Słownik języka polskiego, page 64 (printed), 164 (online)
Aleksander Zdanowicz (1861), “upędzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “upędzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 321

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.