undecimviratus
Latin
Etymology
From ūndecimvir + -ātus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /uːn.de.kim.u̯iˈraː.tus/, [uːn̪d̪ɛkɪmu̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /un.de.t͡ʃim.viˈra.tus/, [un̪d̪et͡ʃimviˈräːt̪us]
Noun
ūndecimvirātus m (genitive ūndecimvirātūs); fourth declension
- undecimvirate (rank or office of an undecimvir)
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | ūndecimvirātus | ūndecimvirātūs |
| Genitive | ūndecimvirātūs | ūndecimvirātuum |
| Dative | ūndecimvirātuī | ūndecimvirātibus |
| Accusative | ūndecimvirātum | ūndecimvirātūs |
| Ablative | ūndecimvirātū | ūndecimvirātibus |
| Vocative | ūndecimvirātus | ūndecimvirātūs |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.