uczyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish uczyć, from Proto-Slavic *učiti, from Proto-Balto-Slavic *auˀkīˀtei, from Proto-Indo-European *h₁owk-éye-ti, from *h₁ewk-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio 1, uczyć(file)
  • Audio 2, uczyć(file)
  • Audio 3, uczyć się(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧czyć

Verb

uczyć impf

  1. (transitive, intransitive) to teach
  2. (reflexive with się) to learn, to study
    Uczę się języka polskiego. ― I'm learning Polish.
  3. (reflexive with się) to revise (to prepare for an examination)

Conjugation
Conjugation of uczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uczyć
present tense 1st uczę uczymy
2nd uczysz uczycie
3rd uczy uczą
impersonal uczy się
past tense 1st uczyłem,
-(e)m uczył		 uczyłam,
-(e)m uczyła		 uczyłom,
-(e)m uczyło		 uczyliśmy,
-(e)śmy uczyli		 uczyłyśmy,
-(e)śmy uczyły
2nd uczyłeś,
-(e)ś uczył		 uczyłaś,
-(e)ś uczyła		 uczyłoś,
-(e)ś uczyło		 uczyliście,
-(e)ście uczyli		 uczyłyście,
-(e)ście uczyły
3rd uczył uczyła uczyło uczyli uczyły
impersonal uczono
future tense 1st będę uczył,
będę uczyć		 będę uczyła,
będę uczyć		 będę uczyło,
będę uczyć		 będziemy uczyli,
będziemy uczyć		 będziemy uczyły,
będziemy uczyć
2nd będziesz uczył,
będziesz uczyć		 będziesz uczyła,
będziesz uczyć		 będziesz uczyło,
będziesz uczyć		 będziecie uczyli,
będziecie uczyć		 będziecie uczyły,
będziecie uczyć
3rd będzie uczył,
będzie uczyć		 będzie uczyła,
będzie uczyć		 będzie uczyło,
będzie uczyć		 będą uczyli,
będą uczyć		 będą uczyły,
będą uczyć
impersonal będzie uczyć się
conditional 1st uczyłbym,
bym uczył		 uczyłabym,
bym uczyła		 uczyłobym,
bym uczyło		 uczylibyśmy,
byśmy uczyli		 uczyłybyśmy,
byśmy uczyły
2nd uczyłbyś,
byś uczył		 uczyłabyś,
byś uczyła		 uczyłobyś,
byś uczyło		 uczylibyście,
byście uczyli		 uczyłybyście,
byście uczyły
3rd uczyłby,
by uczył		 uczyłaby,
by uczyła		 uczyłoby,
by uczyło		 uczyliby,
by uczyli		 uczyłyby,
by uczyły
impersonal uczono by
imperative 1st niech uczę uczmy
2nd ucz uczcie
3rd niech uczy niech uczą
active adjectival participle uczący ucząca uczące uczący uczące
passive adjectival participle uczony uczona uczone uczeni uczone
contemporary adverbial participle ucząc
verbal noun uczenie

Derived terms
proverb
verbs
verb
adjectives
nouns

Further reading
  • uczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.