ubzdurać

Polish

Etymology

From u- +‎ bzdura +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈbzdu.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -urat͡ɕ
  • Syllabification: u‧bzdu‧rać

Verb

ubzdurać pf

  1. (intransitive, reflexive with się, colloquial) to take it into one's head

Conjugation
Conjugation of ubzdurać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubzdurać
future tense 1st ubzduram ubzduramy
2nd ubzdurasz ubzduracie
3rd ubzdura ubzdurają
impersonal ubzdura się
past tense 1st ubzdurałem,
-(e)m ubzdurał		 ubzdurałam,
-(e)m ubzdurała		 ubzdurałom,
-(e)m ubzdurało		 ubzduraliśmy,
-(e)śmy ubzdurali		 ubzdurałyśmy,
-(e)śmy ubzdurały
2nd ubzdurałeś,
-(e)ś ubzdurał		 ubzdurałaś,
-(e)ś ubzdurała		 ubzdurałoś,
-(e)ś ubzdurało		 ubzduraliście,
-(e)ście ubzdurali		 ubzdurałyście,
-(e)ście ubzdurały
3rd ubzdurał ubzdurała ubzdurało ubzdurali ubzdurały
impersonal ubzdurano
conditional 1st ubzdurałbym,
bym ubzdurał		 ubzdurałabym,
bym ubzdurała		 ubzdurałobym,
bym ubzdurało		 ubzduralibyśmy,
byśmy ubzdurali		 ubzdurałybyśmy,
byśmy ubzdurały
2nd ubzdurałbyś,
byś ubzdurał		 ubzdurałabyś,
byś ubzdurała		 ubzdurałobyś,
byś ubzdurało		 ubzduralibyście,
byście ubzdurali		 ubzdurałybyście,
byście ubzdurały
3rd ubzdurałby,
by ubzdurał		 ubzdurałaby,
by ubzdurała		 ubzdurałoby,
by ubzdurało		 ubzduraliby,
by ubzdurali		 ubzdurałyby,
by ubzdurały
impersonal ubzdurano by
imperative 1st niech ubzduram ubzdurajmy
2nd ubzduraj ubzdurajcie
3rd niech ubzdura niech ubzdurają
anterior adverbial participle ubzdurawszy
verbal noun ubzduranie
adjective
adverb
  • bzdurnie
nouns

Further reading
  • ubzdurać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubzdurać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.