ubiegły

Polish

Etymology

From ubiec +‎ -ły. First attested in 1688.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈbjɛɡ.wɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /uˈbjɛɡ.ɫɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɡwɨ
  • Syllabification: u‧bieg‧ły

Adjective

ubiegły (not comparable)

  1. (literary) last, bypast, previous (most recent)
    Synonyms: miniony, poprzedni, zeszły

Declension
Declension of ubiegły
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative ubiegły ubiegłe ubiegła ubiegli ubiegłe
genitive ubiegłego ubiegłej ubiegłych
dative ubiegłemu ubiegłym
accusative ubiegłego ubiegły ubiegłe ubiegłą ubiegłych ubiegłe
instrumental ubiegłym ubiegłymi
locative ubiegłej ubiegłych

Verb

ubiegły

  1. third-person plural nonvirile past of ubiec

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ubiegły is one of the most used words in Polish, appearing 6 times in scientific texts, 74 times in news, 46 times in essays, 1 time in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 127 times, making it the 471st most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

References
  1. Aleksandra Wieczorek (16.09.2018), “UBIEGŁY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. Ida Kurcz (1990), “ubiegły”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków; Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 619

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.