spiknąć

Polish

Etymology

Borrowed from Czech spiknout.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspik.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: spik‧nąć

Verb

spiknąć pf

  1. (colloquial, intransitive) to hook up somebody
  2. (colloquial, reflexive) to hook up with somebody

Conjugation
Conjugation of spiknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spiknąć
future tense 1st spiknę spikniemy
2nd spikniesz spikniecie
3rd spiknie spikną
impersonal spiknie się
past tense 1st spiknąłem,
-(e)m spiknął		 spiknęłam,
-(e)m spiknęła		 spiknęłom,
-(e)m spiknęło		 spiknęliśmy,
-(e)śmy spiknęli		 spiknęłyśmy,
-(e)śmy spiknęły
2nd spiknąłeś,
-(e)ś spiknął		 spiknęłaś,
-(e)ś spiknęła		 spiknęłoś,
-(e)ś spiknęło		 spiknęliście,
-(e)ście spiknęli		 spiknęłyście,
-(e)ście spiknęły
3rd spiknął spiknęła spiknęło spiknęli spiknęły
impersonal spiknięto
conditional 1st spiknąłbym,
bym spiknął		 spiknęłabym,
bym spiknęła		 spiknęłobym,
bym spiknęło		 spiknęlibyśmy,
byśmy spiknęli		 spiknęłybyśmy,
byśmy spiknęły
2nd spiknąłbyś,
byś spiknął		 spiknęłabyś,
byś spiknęła		 spiknęłobyś,
byś spiknęło		 spiknęlibyście,
byście spiknęli		 spiknęłybyście,
byście spiknęły
3rd spiknąłby,
by spiknął		 spiknęłaby,
by spiknęła		 spiknęłoby,
by spiknęło		 spiknęliby,
by spiknęli		 spiknęłyby,
by spiknęły
impersonal spiknięto by
imperative 1st niech spiknę spiknijmy
2nd spiknij spiknijcie
3rd niech spiknie niech spikną
anterior adverbial participle spiknąwszy
verbal noun spiknięcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.