skulić

Polish

Etymology

From s- +‎ kulić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsku.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: sku‧lić

Verb

skulić pf (imperfective skulać)

  1. (transitive) to bow, to lower
    Synonyms: pochylić, podkurczyć
  2. (reflexive with się) to cower (to crouch in fear)

Conjugation
Conjugation of skulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skulić
future tense 1st skulę skulimy
2nd skulisz skulicie
3rd skuli skulą
impersonal skuli się
past tense 1st skuliłem,
-(e)m skulił		 skuliłam,
-(e)m skuliła		 skuliłom,
-(e)m skuliło		 skuliliśmy,
-(e)śmy skulili		 skuliłyśmy,
-(e)śmy skuliły
2nd skuliłeś,
-(e)ś skulił		 skuliłaś,
-(e)ś skuliła		 skuliłoś,
-(e)ś skuliło		 skuliliście,
-(e)ście skulili		 skuliłyście,
-(e)ście skuliły
3rd skulił skuliła skuliło skulili skuliły
impersonal skulono
conditional 1st skuliłbym,
bym skulił		 skuliłabym,
bym skuliła		 skuliłobym,
bym skuliło		 skulilibyśmy,
byśmy skulili		 skuliłybyśmy,
byśmy skuliły
2nd skuliłbyś,
byś skulił		 skuliłabyś,
byś skuliła		 skuliłobyś,
byś skuliło		 skulilibyście,
byście skulili		 skuliłybyście,
byście skuliły
3rd skuliłby,
by skulił		 skuliłaby,
by skuliła		 skuliłoby,
by skuliło		 skuliliby,
by skulili		 skuliłyby,
by skuliły
impersonal skulono by
imperative 1st niech skulę skulmy
2nd skul skulcie
3rd niech skuli niech skulą
passive adjectival participle skulony skulona skulone skuleni skulone
anterior adverbial participle skuliwszy
verbal noun skulenie
verb

Further reading
  • skulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.