skruszeć

Polish

Etymology

From s- +‎ kruszeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskru.ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -uʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: skru‧szeć

Verb

skruszeć pf (imperfective kruszeć)

  1. (intransitive) to become brittle, to become fragile
  2. (intransitive, of meat) to tenderise, to become tender

Conjugation
Conjugation of skruszeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skruszeć
future tense 1st skruszeję skruszejemy
2nd skruszejesz skruszejecie
3rd skruszeje skruszeją
impersonal skruszeje się
past tense 1st skruszałem,
-(e)m skruszał		 skruszałam,
-(e)m skruszała		 skruszałom,
-(e)m skruszało		 skruszeliśmy,
-(e)śmy skruszeli		 skruszałyśmy,
-(e)śmy skruszały
2nd skruszałeś,
-(e)ś skruszał		 skruszałaś,
-(e)ś skruszała		 skruszałoś,
-(e)ś skruszało		 skruszeliście,
-(e)ście skruszeli		 skruszałyście,
-(e)ście skruszały
3rd skruszał skruszała skruszało skruszeli skruszały
impersonal skruszano
conditional 1st skruszałbym,
bym skruszał		 skruszałabym,
bym skruszała		 skruszałobym,
bym skruszało		 skruszelibyśmy,
byśmy skruszeli		 skruszałybyśmy,
byśmy skruszały
2nd skruszałbyś,
byś skruszał		 skruszałabyś,
byś skruszała		 skruszałobyś,
byś skruszało		 skruszelibyście,
byście skruszeli		 skruszałybyście,
byście skruszały
3rd skruszałby,
by skruszał		 skruszałaby,
by skruszała		 skruszałoby,
by skruszało		 skruszeliby,
by skruszeli		 skruszałyby,
by skruszały
impersonal skruszano by
imperative 1st niech skruszeję skruszejmy
2nd skruszej skruszejcie
3rd niech skruszeje niech skruszeją
anterior adverbial participle skruszawszy
verbal noun skruszenie

Further reading
  • skruszeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skruszeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.