secretariatus
Latin
Etymology
From sēcrētārius + -ātus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /seː.kreː.taː.riˈaː.tus/, [s̠eːkreːt̪äːriˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /se.kre.ta.riˈa.tus/, [sekret̪äriˈäːt̪us]
Noun
sēcrētāriātus m (genitive sēcrētāriātūs); fourth declension
- (Medieval Latin) secretariat, office of a secretary
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | sēcrētāriātus | sēcrētāriātūs |
| Genitive | sēcrētāriātūs | sēcrētāriātuum |
| Dative | sēcrētāriātuī | sēcrētāriātibus |
| Accusative | sēcrētāriātum | sēcrētāriātūs |
| Ablative | sēcrētāriātū | sēcrētāriātibus |
| Vocative | sēcrētāriātus | sēcrētāriātūs |
Descendants
- → English: secretariat
- → French: secretariat
- → Romanian: secretariat
- → German: Sekretariat
- → Portuguese: secretariado
- → Spanish: secretariado
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.