roztopić

Polish

Etymology

From roz- +‎ topić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧to‧pić

Verb

roztopić pf (imperfective roztapiać)

  1. (transitive) to melt, to thaw (liquefy using heat)

Conjugation
Conjugation of roztopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive roztopić
future tense 1st roztopię roztopimy
2nd roztopisz roztopicie
3rd roztopi roztopią
impersonal roztopi się
past tense 1st roztopiłem,
-(e)m roztopił		 roztopiłam,
-(e)m roztopiła		 roztopiłom,
-(e)m roztopiło		 roztopiliśmy,
-(e)śmy roztopili		 roztopiłyśmy,
-(e)śmy roztopiły
2nd roztopiłeś,
-(e)ś roztopił		 roztopiłaś,
-(e)ś roztopiła		 roztopiłoś,
-(e)ś roztopiło		 roztopiliście,
-(e)ście roztopili		 roztopiłyście,
-(e)ście roztopiły
3rd roztopił roztopiła roztopiło roztopili roztopiły
impersonal roztopiono
conditional 1st roztopiłbym,
bym roztopił		 roztopiłabym,
bym roztopiła		 roztopiłobym,
bym roztopiło		 roztopilibyśmy,
byśmy roztopili		 roztopiłybyśmy,
byśmy roztopiły
2nd roztopiłbyś,
byś roztopił		 roztopiłabyś,
byś roztopiła		 roztopiłobyś,
byś roztopiło		 roztopilibyście,
byście roztopili		 roztopiłybyście,
byście roztopiły
3rd roztopiłby,
by roztopił		 roztopiłaby,
by roztopiła		 roztopiłoby,
by roztopiło		 roztopiliby,
by roztopili		 roztopiłyby,
by roztopiły
impersonal roztopiono by
imperative 1st niech roztopię roztopmy
2nd roztop roztopcie
3rd niech roztopi niech roztopią
passive adjectival participle roztopiony roztopiona roztopione roztopieni roztopione
anterior adverbial participle roztopiwszy
verbal noun roztopienie

Further reading
  • roztopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztopić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.