rozpiąć

Polish

Etymology

From roz- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔs.pjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔspjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧piąć

Verb

rozpiąć pf (imperfective rozpinać)

  1. (transitive) to unfasten, to undo, to unbutton, to unzip

Conjugation
Conjugation of rozpiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpiąć
future tense 1st rozepnę rozepniemy
2nd rozepniesz rozepniecie
3rd rozepnie rozepną
impersonal rozepnie się
past tense 1st rozpiąłem,
-(e)m rozpiął		 rozpięłam,
-(e)m rozpięła		 rozpięłom,
-(e)m rozpięło		 rozpięliśmy,
-(e)śmy rozpięli		 rozpięłyśmy,
-(e)śmy rozpięły
2nd rozpiąłeś,
-(e)ś rozpiął		 rozpięłaś,
-(e)ś rozpięła		 rozpięłoś,
-(e)ś rozpięło		 rozpięliście,
-(e)ście rozpięli		 rozpięłyście,
-(e)ście rozpięły
3rd rozpiął rozpięła rozpięło rozpięli rozpięły
impersonal rozpięto
conditional 1st rozpiąłbym,
bym rozpiął		 rozpięłabym,
bym rozpięła		 rozpięłobym,
bym rozpięło		 rozpięlibyśmy,
byśmy rozpięli		 rozpięłybyśmy,
byśmy rozpięły
2nd rozpiąłbyś,
byś rozpiął		 rozpięłabyś,
byś rozpięła		 rozpięłobyś,
byś rozpięło		 rozpięlibyście,
byście rozpięli		 rozpięłybyście,
byście rozpięły
3rd rozpiąłby,
by rozpiął		 rozpięłaby,
by rozpięła		 rozpięłoby,
by rozpięło		 rozpięliby,
by rozpięli		 rozpięłyby,
by rozpięły
impersonal rozpięto by
imperative 1st niech rozepnę rozepnijmy
2nd rozepnij rozepnijcie
3rd niech rozepnie niech rozepną
passive adjectival participle rozpięty rozpięta rozpięte rozpięci rozpięte
anterior adverbial participle pozpiąwszy
verbal noun rozpięcie

Further reading
  • rozpiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.