rozkurczyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ kurczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈkur.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -urt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧kur‧czyć

Verb

rozkurczyć pf (imperfective rozkurczać)

  1. (transitive) to unclench
    Synonym: skurczyć
  2. (transitive) to unclench, to loosen
    Antonym: rozluźnić
  3. (reflexive with się) to unclench (to become unclenched)
  4. (reflexive with się) to unclench, to loosen (to become loosened)
    Antonym: skurczyć się

Conjugation
Conjugation of rozkuryć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozkuryć
future tense 1st rozkurę rozkurymy
2nd rozkurysz rozkurycie
3rd rozkury rozkurą
impersonal rozkury się
past tense 1st rozkuryłem,
-(e)m rozkurył		 rozkuryłam,
-(e)m rozkuryła		 rozkuryłom,
-(e)m rozkuryło		 rozkuryliśmy,
-(e)śmy rozkuryli		 rozkuryłyśmy,
-(e)śmy rozkuryły
2nd rozkuryłeś,
-(e)ś rozkurył		 rozkuryłaś,
-(e)ś rozkuryła		 rozkuryłoś,
-(e)ś rozkuryło		 rozkuryliście,
-(e)ście rozkuryli		 rozkuryłyście,
-(e)ście rozkuryły
3rd rozkurył rozkuryła rozkuryło rozkuryli rozkuryły
impersonal rozkurono
conditional 1st rozkuryłbym,
bym rozkurył		 rozkuryłabym,
bym rozkuryła		 rozkuryłobym,
bym rozkuryło		 rozkurylibyśmy,
byśmy rozkuryli		 rozkuryłybyśmy,
byśmy rozkuryły
2nd rozkuryłbyś,
byś rozkurył		 rozkuryłabyś,
byś rozkuryła		 rozkuryłobyś,
byś rozkuryło		 rozkurylibyście,
byście rozkuryli		 rozkuryłybyście,
byście rozkuryły
3rd rozkuryłby,
by rozkurył		 rozkuryłaby,
by rozkuryła		 rozkuryłoby,
by rozkuryło		 rozkuryliby,
by rozkuryli		 rozkuryłyby,
by rozkuryły
impersonal rozkurono by
imperative 1st niech rozkurę rozkurmy
2nd rozkur rozkurcie
3rd niech rozkury niech rozkurą
anterior adverbial participle rozkurywszy
verbal noun rozkurenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.