rozgoryczenie
Polish
Etymology
From rozgoryczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ɡɔ.rɨˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: roz‧go‧ry‧cze‧nie
Noun
rozgoryczenie n
- verbal noun of rozgoryczyć
- bitterness, resentment
- Synonyms: gorycz, zgorzkniałość
Declension
Declension of rozgoryczenie
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rozgoryczeni | rozgoryczenie | rozgoryczenia | rozgoryczeni | rozgoryczenie | ||
| genitive | rozgoryczeniego | rozgoryczeniej | rozgoryczenich | ||||
| dative | rozgoryczeniemu | rozgoryczenim | |||||
| accusative | rozgoryczeniego | rozgoryczeni | rozgoryczenie | rozgoryczenią | rozgoryczenich | rozgoryczenie | |
| instrumental | rozgoryczenim | rozgoryczenimi | |||||
| locative | rozgoryczeniej | rozgoryczenich | |||||
Further reading
- rozgoryczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgoryczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.