rozgarnąć

Polish

From roz- +‎ garnąć.

rozgarnąć pf (imperfective rozgarniać)

(transitive) to rake up (to move across (something) with a long side-to-side motion)

Conjugation of rozgarnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgarnąć
future tense	1^st	rozgarnę			rozgarniemy
	2^nd	rozgarniesz			rozgarniecie
	3^rd	rozgarnie			rozgarną
	impersonal	rozgarnie się
past tense	1^st	rozgarnąłem, -(e)m rozgarnął	rozgarnęłam, -(e)m rozgarnęła	rozgarnęłom, -(e)m rozgarnęło	rozgarnęliśmy, -(e)śmy rozgarnęli	rozgarnęłyśmy, -(e)śmy rozgarnęły
	2^nd	rozgarnąłeś, -(e)ś rozgarnął	rozgarnęłaś, -(e)ś rozgarnęła	rozgarnęłoś, -(e)ś rozgarnęło	rozgarnęliście, -(e)ście rozgarnęli	rozgarnęłyście, -(e)ście rozgarnęły
	3^rd	rozgarnął	rozgarnęła	rozgarnęło	rozgarnęli	rozgarnęły
	impersonal	rozgarnięto
conditional	1^st	rozgarnąłbym, bym rozgarnął	rozgarnęłabym, bym rozgarnęła	rozgarnęłobym, bym rozgarnęło	rozgarnęlibyśmy, byśmy rozgarnęli	rozgarnęłybyśmy, byśmy rozgarnęły
	2^nd	rozgarnąłbyś, byś rozgarnął	rozgarnęłabyś, byś rozgarnęła	rozgarnęłobyś, byś rozgarnęło	rozgarnęlibyście, byście rozgarnęli	rozgarnęłybyście, byście rozgarnęły
	3^rd	rozgarnąłby, by rozgarnął	rozgarnęłaby, by rozgarnęła	rozgarnęłoby, by rozgarnęło	rozgarnęliby, by rozgarnęli	rozgarnęłyby, by rozgarnęły
	impersonal	rozgarnięto by
imperative	1^st	niech rozgarnę			rozgarnijmy
	2^nd	rozgarnij			rozgarnijcie
	3^rd	niech rozgarnie			niech rozgarną
passive adjectival participle		rozgarnięty	rozgarnięta	rozgarnięte	rozgarnięci	rozgarnięte
anterior adverbial participle		rozgarnąwszy
verbal noun		rozgarnięcie

adjective