rozdziać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *orzděti (sę). By surface analysis, roz- +‎ dziać.

rozdziać pf (imperfective rozdziewać)

(transitive, obsolete) to disrobe, to unclothe, to undress (to remove the clothing from)
Synonym: rozebrać
(reflexive with się, obsolete) to disrobe, to get undressed (to remove one's clothing)
Synonym: rozebrać się

Conjugation of rozdziać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozdziać
future tense	1^st	rozdzieję			rozdziejemy
	2^nd	rozdziejesz			rozdziejecie
	3^rd	rozdzieje			rozdzieją
	impersonal	rozdzieje się
past tense	1^st	rozdziałem, -(e)m rozdział	rozdziałam, -(e)m rozdziała	rozdziałom, -(e)m rozdziało	rozdzialiśmy, -(e)śmy rozdziali	rozdziałyśmy, -(e)śmy rozdziały
	2^nd	rozdziałeś, -(e)ś rozdział	rozdziałaś, -(e)ś rozdziała	rozdziałoś, -(e)ś rozdziało	rozdzialiście, -(e)ście rozdziali	rozdziałyście, -(e)ście rozdziały
	3^rd	rozdział	rozdziała	rozdziało	rozdziali	rozdziały
	impersonal	rozdziano
conditional	1^st	rozdziałbym, bym rozdział	rozdziałabym, bym rozdziała	rozdziałobym, bym rozdziało	rozdzialibyśmy, byśmy rozdziali	rozdziałybyśmy, byśmy rozdziały
	2^nd	rozdziałbyś, byś rozdział	rozdziałabyś, byś rozdziała	rozdziałobyś, byś rozdziało	rozdzialibyście, byście rozdziali	rozdziałybyście, byście rozdziały
	3^rd	rozdziałby, by rozdział	rozdziałaby, by rozdziała	rozdziałoby, by rozdziało	rozdzialiby, by rozdziali	rozdziałyby, by rozdziały
	impersonal	rozdziano by
imperative	1^st	niech rozdzieję			rozdziejmy
	2^nd	rozdziej			rozdziejcie
	3^rd	niech rozdzieje			niech rozdzieją
passive adjectival participle		rozdziany	rozdziana	rozdziane	rozdziani	rozdziane
anterior adverbial participle		rozdziawszy
verbal noun		rozdzianie

verbs