rozdąć

See also: rozdać

Polish

Etymology

From roz- +‎ dąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.dɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔzdɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧dąć

Verb

rozdąć pf (imperfective rozdymać)

  1. (transitive) to distend, to inflate (to extend or expand, as from internal pressure)
  2. (transitive) to exaggerate, to magnify (to make someone or something appear greater or more important than it is)
  3. (reflexive with się) to get distended

Conjugation
Conjugation of rozdąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozdąć
future tense 1st rozdmę rozdmiemy
2nd rozdmiesz rozdmiecie
3rd rozdmie rozdmą
impersonal rozdmie się
past tense 1st rozdąłem,
-(e)m rozdął		 rozdęłam,
-(e)m rozdęła		 rozdęłom,
-(e)m rozdęło		 rozdęliśmy,
-(e)śmy rozdęli		 rozdęłyśmy,
-(e)śmy rozdęły
2nd rozdąłeś,
-(e)ś rozdął		 rozdęłaś,
-(e)ś rozdęła		 rozdęłoś,
-(e)ś rozdęło		 rozdęliście,
-(e)ście rozdęli		 rozdęłyście,
-(e)ście rozdęły
3rd rozdął rozdęła rozdęło rozdęli rozdęły
impersonal rozdęto
conditional 1st rozdąłbym,
bym rozdął		 rozdęłabym,
bym rozdęła		 rozdęłobym,
bym rozdęło		 rozdęlibyśmy,
byśmy rozdęli		 rozdęłybyśmy,
byśmy rozdęły
2nd rozdąłbyś,
byś rozdął		 rozdęłabyś,
byś rozdęła		 rozdęłobyś,
byś rozdęło		 rozdęlibyście,
byście rozdęli		 rozdęłybyście,
byście rozdęły
3rd rozdąłby,
by rozdął		 rozdęłaby,
by rozdęła		 rozdęłoby,
by rozdęło		 rozdęliby,
by rozdęli		 rozdęłyby,
by rozdęły
impersonal rozdęto by
imperative 1st niech rozdmę rozdmijmy
2nd rozdmij rozdmijcie
3rd niech rozdmie niech rozdmą
passive adjectival participle rozdęty rozdęta rozdęte rozdęci rozdęte
anterior adverbial participle rozdąwszy
verbal noun rozdęcie

Derived terms
noun
  • rozdęcie

Further reading
  • rozdąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozdąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.