przywiązanie

Inherited from Old Polish przywiązanie. By surface analysis, przywiązać +‎ -anie.

• IPA^(key): /pʂɨ.vjɔw̃ˈza.ɲɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɨ.vjɔ̃ˈza.ɲe/, /pr̝ɨ.vjɔ̃ˈza.ɲe/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: przy‧wią‧za‧nie

przywiązanie n (related adjective przywiązaniowy)

1. verbal noun of przywiązać
2. attachment (strong bonding with or fondness for someone or something) [+ do (genitive) = to whom/what]
3. devotion (faithfulness to values) [+ do (genitive) = to whom/what]
4. (obsolete, medicine) ligation; reattachment

   Synonym: podwiązanie

5. (Middle Polish) place where something is attached physically

[1][2]

• przywiązanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przywiązanie in Polish dictionaries at PWN
• “przywiązanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• “przywiązanie się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2023
• Paweł Kupiszewski (22.02.2021), “PRZYWIĄZANIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Paweł Kupiszewski (22.02.2021), “PRZYWIĄZANIE%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “przywiązanie”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “przywiązanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przywiązanie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 399