polubić

Polish

Etymology

From po- +‎ lubić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlu.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: po‧lu‧bić

Verb

polubić pf

  1. (transitive) to take to, to take a liking to, to take a shine to, to come to like

Conjugation
Conjugation of polubić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polubić
future tense 1st polubię polubimy
2nd polubisz polubicie
3rd polubi polubią
impersonal polubi się
past tense 1st polubiłem,
-(e)m polubił		 polubiłam,
-(e)m polubiła		 polubiłom,
-(e)m polubiło		 polubiliśmy,
-(e)śmy polubili		 polubiłyśmy,
-(e)śmy polubiły
2nd polubiłeś,
-(e)ś polubił		 polubiłaś,
-(e)ś polubiła		 polubiłoś,
-(e)ś polubiło		 polubiliście,
-(e)ście polubili		 polubiłyście,
-(e)ście polubiły
3rd polubił polubiła polubiło polubili polubiły
impersonal polubiono
conditional 1st polubiłbym,
bym polubił		 polubiłabym,
bym polubiła		 polubiłobym,
bym polubiło		 polubilibyśmy,
byśmy polubili		 polubiłybyśmy,
byśmy polubiły
2nd polubiłbyś,
byś polubił		 polubiłabyś,
byś polubiła		 polubiłobyś,
byś polubiło		 polubilibyście,
byście polubili		 polubiłybyście,
byście polubiły
3rd polubiłby,
by polubił		 polubiłaby,
by polubiła		 polubiłoby,
by polubiło		 polubiliby,
by polubili		 polubiłyby,
by polubiły
impersonal polubiono by
imperative 1st niech polubię polubmy
2nd polub polubcie
3rd niech polubi niech polubią
passive adjectival participle polubiony polubiona polubione polubieni polubione
anterior adverbial participle polubiwszy
verbal noun polubienie

Further reading
  • polubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polubić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.