polepić

Polish

Etymology

From po- +‎ lepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧le‧pić

Verb

polepić pf

  1. (transitive) to form many of, to shape one after the other
  2. (transitive) to stick many of, to stick one after the other
    Synonym: pokleić

Conjugation
Conjugation of polepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polepić
future tense 1st polepię polepimy
2nd polepisz polepicie
3rd polepi polepią
impersonal polepi się
past tense 1st polepiłem,
-(e)m polepił		 polepiłam,
-(e)m polepiła		 polepiłom,
-(e)m polepiło		 polepiliśmy,
-(e)śmy polepili		 polepiłyśmy,
-(e)śmy polepiły
2nd polepiłeś,
-(e)ś polepił		 polepiłaś,
-(e)ś polepiła		 polepiłoś,
-(e)ś polepiło		 polepiliście,
-(e)ście polepili		 polepiłyście,
-(e)ście polepiły
3rd polepił polepiła polepiło polepili polepiły
impersonal polepiono
conditional 1st polepiłbym,
bym polepił		 polepiłabym,
bym polepiła		 polepiłobym,
bym polepiło		 polepilibyśmy,
byśmy polepili		 polepiłybyśmy,
byśmy polepiły
2nd polepiłbyś,
byś polepił		 polepiłabyś,
byś polepiła		 polepiłobyś,
byś polepiło		 polepilibyście,
byście polepili		 polepiłybyście,
byście polepiły
3rd polepiłby,
by polepił		 polepiłaby,
by polepiła		 polepiłoby,
by polepiło		 polepiliby,
by polepili		 polepiłyby,
by polepiły
impersonal polepiono by
imperative 1st niech polepię polepmy
2nd polep polepcie
3rd niech polepi niech polepią
passive adjectival participle polepiony polepiona polepione polepieni polepione
anterior adverbial participle polepiwszy
verbal noun polepienie

Further reading
  • polepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.