podkopać

Polish

Etymology

From pod- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: pod‧ko‧pać

Verb

podkopać pf (imperfective podkopywać)

  1. (transitive) to dig under, to excavate
  2. (transitive, figuratively) to undermine
  3. (reflexive with się) to dig one's way under

Conjugation
Conjugation of podkopać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkopać
future tense 1st podkopię podkopiemy
2nd podkopiesz podkopiecie
3rd podkopie podkopią
impersonal podkopie się
past tense 1st podkopałem,
-(e)m podkopał		 podkopałam,
-(e)m podkopała		 podkopałom,
-(e)m podkopało		 podkopaliśmy,
-(e)śmy podkopali		 podkopałyśmy,
-(e)śmy podkopały
2nd podkopałeś,
-(e)ś podkopał		 podkopałaś,
-(e)ś podkopała		 podkopałoś,
-(e)ś podkopało		 podkopaliście,
-(e)ście podkopali		 podkopałyście,
-(e)ście podkopały
3rd podkopał podkopała podkopało podkopali podkopały
impersonal podkopano
conditional 1st podkopałbym,
bym podkopał		 podkopałabym,
bym podkopała		 podkopałobym,
bym podkopało		 podkopalibyśmy,
byśmy podkopali		 podkopałybyśmy,
byśmy podkopały
2nd podkopałbyś,
byś podkopał		 podkopałabyś,
byś podkopała		 podkopałobyś,
byś podkopało		 podkopalibyście,
byście podkopali		 podkopałybyście,
byście podkopały
3rd podkopałby,
by podkopał		 podkopałaby,
by podkopała		 podkopałoby,
by podkopało		 podkopaliby,
by podkopali		 podkopałyby,
by podkopały
impersonal podkopano by
imperative 1st niech podkopię podkopmy
2nd podkop podkopcie
3rd niech podkopie niech podkopią
passive adjectival participle podkopany podkopana podkopane podkopani podkopane
anterior adverbial participle podkopawszy
verbal noun podkopanie

Further reading
  • podkopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.