poczynić

Polish

Etymology

From po- +‎ czynić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
  • Syllabification: po‧czy‧nić

Verb

poczynić pf

  1. (transitive) to multitask (to handle multiple tasks at once)
  2. (transitive) to make, to cause

Conjugation
Conjugation of poczynić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poczynić
future tense 1st poczynię poczynimy
2nd poczynisz poczynicie
3rd poczyni poczynią
impersonal poczyni się
past tense 1st poczyniłem,
-(e)m poczynił		 poczyniłam,
-(e)m poczyniła		 poczyniłom,
-(e)m poczyniło		 poczyniliśmy,
-(e)śmy poczynili		 poczyniłyśmy,
-(e)śmy poczyniły
2nd poczyniłeś,
-(e)ś poczynił		 poczyniłaś,
-(e)ś poczyniła		 poczyniłoś,
-(e)ś poczyniło		 poczyniliście,
-(e)ście poczynili		 poczyniłyście,
-(e)ście poczyniły
3rd poczynił poczyniła poczyniło poczynili poczyniły
impersonal poczyniono
conditional 1st poczyniłbym,
bym poczynił		 poczyniłabym,
bym poczyniła		 poczyniłobym,
bym poczyniło		 poczynilibyśmy,
byśmy poczynili		 poczyniłybyśmy,
byśmy poczyniły
2nd poczyniłbyś,
byś poczynił		 poczyniłabyś,
byś poczyniła		 poczyniłobyś,
byś poczyniło		 poczynilibyście,
byście poczynili		 poczyniłybyście,
byście poczyniły
3rd poczyniłby,
by poczynił		 poczyniłaby,
by poczyniła		 poczyniłoby,
by poczyniło		 poczyniliby,
by poczynili		 poczyniłyby,
by poczyniły
impersonal poczyniono by
imperative 1st niech poczynię poczyńmy
2nd poczyń poczyńcie
3rd niech poczyni niech poczynią
passive adjectival participle poczyniony poczyniona poczynione poczynieni poczynione
anterior adverbial participle poczyniwszy
verbal noun poczynienie

Further reading
  • poczynić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poczynić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.