opgeven

Dutch

Etymology

op +‎ geven

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔpˌxeːvə(n)/
  • Audio(file)

Verb

opgeven

  1. to give up, relinquish
  2. to report, state, indicate (e.g. data in a form)

Inflection
Inflection of opgeven (strong class 5, separable)
infinitive opgeven
past singular gaf op
past participle opgegeven
infinitive opgeven
gerund opgeven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular geef opgaf opopgeefopgaf
2nd person sing. (jij) geeft opgaf opopgeeftopgaf
2nd person sing. (u) geeft opgaf opopgeeftopgaf
2nd person sing. (gij) geeft opgaaft opopgeeftopgaaft
3rd person singular geeft opgaf opopgeeftopgaf
plural geven opgaven opopgevenopgaven
subjunctive sing.1 geve opgave opopgeveopgave
subjunctive plur.1 geven opgaven opopgevenopgaven
imperative sing. geef op
imperative plur.1 geeft op
participles opgevendopgegeven
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: opgee

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.